إسم الكتاب : تفسير ونقد وتحليل مثنوى جلال الدين محمد مولوى ( عدد الصفحات : 655)

فرانسيس بيكن مىگويد :
« مقدار اندكى از فلسفه ، عقل آدمى را به الحاد وكفر مىكشاند ، ولى تعمق وفراگيرى كامل عقول انسانها را به ايمان وادار مىسازد ، زيرا عقل آدمى در موقعى كه از معرفت وفلسفهء اندكى برخوردار است ، همواره با رويدادها وعلل ثانوى وپراكنده مواجه مىگردد ونمىتواند آنها را متشكل وسيستماتيك بسازد ، لذا نمىتواند به حقايق اصيلتر از آنها كه در پشت پردهء آن ظواهر وجود دارد ، برسد ، ولى هنگامى كه انسان تعمق وخوض كامل در فلسفه وجهان يابى داشته باشد وسلسلهء علل ومعلولات را دقيقاً براى خود مطرح كند ، مىفهمد كه حلقه هاى اين زنجير بسيار طولانى وپر پيچ وخم به خدا منتهى مىشود وخود را مجبور به تسليم در برابر خدا مىبيند . » [1] تفسير ابيات روزى پيامبر مصطفى صلى الله عليه وآله به جبرئيل فرمود كه مىخواهم صورتت را آنچنان كه هست به من محسوس وآشكار بنمايى تا تو را تماشا كنم ، جبرئيل پاسخ داد كه اى پيامبر خدا ، چون حس آدمى ضعيف وناچيز است ، نمىتوانى طاقت ديدن هويت مرا داشته باشى ، پيامبر فرمود ، تو خود را بنما تا اين جسد خاكى خود درك كند كه تا چه اندازه نازك وناتوان است .
حواس طبيعى اين آدمى بس ناچيز وبيمار است ، در عين حال نيروى اخلاق بس بزرگى را داراست ، بدن انسان مانند سنگ وآهن است كه صفت اساسى آن دو توليد آتش است . سنگ وآهن مانند پدر ومادر آتش قهر بارى را ايجاد مىكند وهمان آتش توليد شده بر بدن مسلط ودر شعله هاى خود بدن را فرو مىبرد .
با اين حال در بدن انسان شعلهء ديگرى وجود دارد كه مانند ابراهيم كوه آتش را نابود مىسازد .

[1] مقاله‌اى در الحاد ، فرانسيس بيكن ، نقل از قصة الفلسفة الحديثة ، ص 59 . .

97