إسم الكتاب : تفسير ونقد وتحليل مثنوى جلال الدين محمد مولوى ( عدد الصفحات : 655)

را مسخر گردانيد ؟ خواهند گفت : خدا ، پس چرا وبه كجا منحرف مىشوند ) .
« تَعْرُجُ اَلْمَلائِكَةُ واَلرُّوحُ إِلَيْه فِي يَوْمٍ كانَ مِقْدارُه خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ 70 : 4 » [1] ( فرشتگان وروح در روزى به سوى خداوند بالا مىروند كه مقدارش پنجاه هزار سال است ) .
« قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ الله فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ الله ويَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ والله غَفُورٌ رَحِيمٌ 3 : 31 » [2] ( بگو به آنان اگر شما خدا را دوست مىداريد ، از من پيروى كنيد تا خدا شما را دوست بدارد وگناهانتان را ببخشد وخداوند بخشاينده ومهربان است . ) < شعر > ( ( 2179 ) ) آن ز عشق جان دويد واين ز بيم عشق كو وبيم كو فرق عظيم ( ( 2181 ) ) گرچه زاهد را بود روزى شگرف كى بود يك روز او خمسين الف ( ( 2182 ) ) قدر هر روزى ز عمر مرد كار باشد از سال جهان پنجه هزار < / شعر > مسافت وزمان مانند دو پا براى پيادگان است ، نه براى كسانى كه در ما فوق مكان وزمان حركت مىكنند تصور اين معنى كه اين انسان خاكى واسير زنجير قوانين طبيعت وگرفتار مكان وزمان مىتواند آن رشد وتوانايى را به دست بياورد كه در ما فوق آن زنجيرها وبستر مكان وجويبار زمان حركت كند ، براى مردم معمولى كه در جنين طبيعت چمباتمه زده وسر به بالا نمىكنند وبه درون خويش نمىنگرند . تصور محال است ، آنان در موقع شنيدن اين گونه مطالب انعكاسى كه از خود نشان مىدهند ، مانند عكس العملى

[1] سوره المعارج ، آيهء 4 . .
[2] سوره آل عمران ، آيهء 31 . .

637