خواهد آورد .
رعاياى ترك اغلب محصولى را كه به عنوان دخل به دست آورده‌اند باز در كشتزارشان مىكارند چون مىدانند كه محصول بيشترى به آنان به وجود خواهد آورد ، آنان اندك مىخورند وبيشتر مىكارند ، زيرا در روييدن كشت شده ترديدى به خود راه نمىدهند .
به طايفه كفاشان بنگريد ، هر چه كه از وسيلهء معاششان زيادتر به دست بياورند چرم وپوست وچرم عمل شده مىخرند .
اين زمين كه وسيلهء روييدن روييدنىها است واين چرم وساير وسايل معاش بهانه وپرده‌اى است ، زيرا در هر نفس اصل روزى آدميان از خدا سرازير مىشود .
اين مواد واصول منابع معيشت وسايل دخل هستند وروزى خدا دادى بوسيله آنها به روى انسان گشوده مىشود ، دخل انسانى از هر منبعى كه سرازير شود داد وكرم را هم از آن منبع صورت مىدهد وقتى كه در زمين كه اصل كارهاست تخمى بكارى ، از هر يك صد هزارى رويد وروزى تو را تامين مىكند .
چنين فرض كنيم كه تو امروز تخمى در زمينى كه آن را سبب مىپنداشتى ، كاشتى اگر دو سه سال نرويد چه مىكنى ؟ آيا چاره‌اى جز اين دارى كه دست به لابه ونيايش به سوى خدا بلند كنى ، آن گاه دستها بر سر ميزنى وچشم اميد به خدا خيره مىكنى كه روزى تو را از جاى ديگر بدهد آيا هيچ نمىانديشى كه همين دست وسر گواه راستينند كه اصل روزى تو از خداست وهر كس كه روزى مىجويد بايد از خداوند بخواهد . تو روزى خود را از خدا بخواه نه از زيد وعمر ومستى واقعى را از خدا طلب كن نه از بنگ وشراب .
تو بىنيازى را از خدا جستجو كن از گنج ومال وبراى به دست آوردن يار وياور دل به خدا ببند نه به عمو ودايى وساير خويشاوندان ، مگر نه اين است كه روزى فرا خواهد رسيد كه از همه چيز واز همه گنج ومال وياوران درمانده خواهى گشت

490