< فهرس الموضوعات > آيه < / فهرس الموضوعات > < فهرس الموضوعات > خداوند متعال هم مكر و حيله مىكند ؟
< / فهرس الموضوعات > < شعر > ( ( 3612 ) ) دان كه هر شهوت چو خمر است وچو بنگ پردهء هوش است وغافل ز اوست دنگ ( ( 3613 ) ) خمر تنها نيست سر مستى هوش هر چه شهوانيست بندد چشم وگوش ترك شهوت كن اگر خواهى تو هوش دان كه شهوت باز بندد چشم وگوش ( ( 3614 ) ) آن بليس از خمر خوردن دور بود مست بود او از تكبر واز جحود ( ( 3615 ) ) مست آن باشد كه آن بيند كه نيست زر نمايد آن چه مسّ وآهنيست < / شعر > آيه « ومَكَرُوا ومَكَرَ الله والله خَيْرُ اَلْماكِرِينَ 3 : 54 » ( 1 ) ( آنان مكر ورزيدند وخدا حيله گرى آنان را نقش بر آب كرد ، خداوند بهترين چاره سازان است . ) < شعر > ( ( 3595 ) ) گفت يارب مىفريبد او مرا مىفريبد او فريبنده تو را ( ( 3596 ) ) بشنوم يا من دهم هم خدعه اش تا بداند اصل را آن فرع كش ( ( 3597 ) ) كاصل هر مكرى وحيلت پيش ماست هر چه بر خاك است اصلش بر سماست < / شعر > آيا خداوند متعال هم مكر وحيله مىكند ؟
با نظر به حقيقت معمولى مكر وعلت آن ، نمىتوان مكر وحيله را به خدا نسبت داد ، زيرا حقيقت مكر عبارت است از پوشيدن حقيقت ونماياندن چيزى بر خلاف واقعش وعلتش عبارت است از جهل وناتوانى از اظهار واقعيت كه يا براى جلب سود انجام مىگيرد ويا براى دفع ضرر وهيچ يك از اين امور در بارهء عالم وقادر مطلق وبىنياز از سود وبالاتر از ضرر امكان پذير نيست . لذا مقصود از اسناد مكر به خدا در آيات زير -

( 1 ) سوره آل عمران ، آيهء 54 . .

49