تفسير ابيات خداوند ذو الجلال نيست را به صورت هست وهست را به شكل نيست در آورد . دريا را پوشيده وكف را روى آن نمايان ساخت . گرد و ، غبار را كه مانند مناره در هوا مىپيچد شكار وباد محرك آن غبار را نامحسوس نمود . مگر خاك مىتواند خود به خود بالا برود خاك را با چشم در هوا مىتوان مشاهده كرد ، ولى باد كه عامل حركت آن است جز با تعريف ودليل قابل شناخت نيست . كف در سطح دريا بهر طرف روانه مىشود ، مسلم است كه بدون آب ودريا كف به وجود نمىآيد . كف قابل دريافت با حس ووجود دريا را با دليل مىتوان پذيرفت . دريغا بر حال ما كوته بينان كه نفى را اثبات پنداشته واز ديده ورى جز خيال معدوم بينى محروم بوده‌ايم . آن ديده‌اى كه خواب آلود است ، جز خيال ونيست چيزى نخواهد ديد .
لاجرم ، از گم راهى سرگردان شديم ، زيرا حقيقت بر ما پنهان وخيال همواره براى ما نمودار بوده است خداوندا ، چه راز نهانى است كه نيستى را در ديدگاه ما قرار داد وحقيقت را از افق مشاهدات ما بر كنار ساخت آفرين بر تو اى استاد سحر باف ، كه درد را براى اعراض كنندگان از حقيقت را ، نمايش صافى دادى . ساحران مهتاب را به جاى پارچه مىپيمايند وبه دست سوداگران مىدهند وسود از آنان مىگيرند . اين جهان همانند آن جادوگران وما هم مانند آن سوداگران فريب خورده‌ايم . اين جهان نقدينهء عمر را اى راهرو ، از تو مىگيرد وكيسه ات را تهى مىسازد وكرباسى هم وجود نداشته است . بايد قل اعوذ بخوانى واز جادوگران دمنده در گره ها پناه به خدا ببرى ولى اين پناهندگى را نه با زبان كه بىپايه وسست است ، بلكه با عمل واقعى بخوان تو در روزگار زندگى سه همراه دارى كه يكى با وفا وآن دو ديگر فريب كارند همراه وفادارت عمل نيكو ودمسازان بىوفا ياران ومال ومنال دنيا است . در موقع چشم بر بستن از اين دنيا ، ( يا خروج از خانه ) مال حتى قدمى هم از جايگاه خود براى تو بيرون نمىگذارد يارانت تا لب گور بدرقه ات مىكنند وبر مىگردند . تنها عمل نيكوى تست كه تا قعر گور وسپس تا آستانهء ابديت با تو خواهد بود .

336