إسم الكتاب : تفسير ونقد وتحليل مثنوى جلال الدين محمد مولوى ( عدد الصفحات : 655)

در بيان معنى حديث شريف « لا بد من قرين يدفن معك وهو حى وتدفن معه وأنت ميت ، إن كان كريماً أكرمك وإن لئيماً أسلمك وذلك القرين عملك فأصلحه ما استطعت » صدق رسول الله صلى الله عليه وآله < شعر > ( ( 1051 ) ) پس پيمبر گفت بهر اين طريق با وفاتر از عمل نبود رفيق ( ( 1052 ) ) گر بود نيكو ابد يارت شود ور بود بد در لحد مارت شود ( ( 1053 ) ) اين عمل وين كسب در راه سداد كى توان كرد اى پدر بىاوستاد ( ( 1054 ) ) دونترين كسبى كه در عالم رود هيچ بىارشاد استادى بود ؟
( ( 1055 ) ) اولش علم است آنگاهى عمل تا دهد بر بعد مهلت تا اجل ( ( 1056 ) ) استعينوا فى الحرف يا ذا النهى من كريم صالح من أهلها ( ( 1057 ) ) اطلب الدر أخى وسط الصدف واطلب الفن من أرباب الحرف ( ( 1058 ) ) إن رأيتم ناصحين أنصفوا بادروا التعليم لا تستنكفوا ( ( 1059 ) ) درد باغى گر خلق پوشيد مرد خواجگىّ خواجه را آن كم نكرد ( ( 1060 ) ) وقت دم آهنگر ار پوشيد دلق احتشام او نشد كم پيش خلق ( ( 1061 ) ) پس لباس كبر بيرون كن ز تن ملبس ذل پوش در آموختن ( ( 1062 ) ) علم آموزى طريقش قولى است حرفت اندوزى طريقش فعلى است ( ( 1063 ) ) فقر خواهى آن به صحبت قائم است نى زبانت كار مىآيد نه دست دانش انوار است در جان رجال نى ز راه دفتر ونى قيل وقال ( ( 1064 ) ) دانش آن را ستاند جان ز جان نى ز راه دفتر ونى از زبان ( ( 1065 ) ) در دل سالك اگر هست آن رموز رمز دانى نيست سالك را هنوز ( ( 1066 ) ) تا دلش را شرح آن سازد ضيا پس الم نشرح بفرمايد خدا ( ( 1067 ) ) كاندرون سينه شرحت داده ايم شرح اندر سينه ات بنهاده ايم ( ( 1068 ) ) تو هنوز از خارج آن را طالبى محلبى از ديگران چون حالبى ( ( 1069 ) ) چشمهء شير است در تو بىكنار تو چرا مىشير جويى از تغار < / شعر >

337