< فهرس الموضوعات > آيه < / فهرس الموضوعات > < فهرس الموضوعات > تفسير ابيات < / فهرس الموضوعات > < شعر > ( ( 554 ) ) آن چنان رويى كه چون شمس ضحاست آن چنان رخ را خراشيدن خطاست ( ( 555 ) ) زخم ناخن بر چنين رخ كافريست كه رخ مه از فراق او گريست ( ( 556 ) ) يا نمىبينى تو روى خويش را ترك كن خوى لجاج انديش را < / شعر > آيه « إِنَّ الله فالِقُ اَلْحَبِّ واَلنَّوى يُخْرِجُ اَلْحَيَّ مِنَ اَلْمَيِّتِ ومُخْرِجُ اَلْمَيِّتِ مِنَ اَلْحَيِّ ذلِكُمُ الله فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ 6 : 95 . » ( 1 ) ( به تحقيق خداوند شكافنده دانه وهسته وبيرون آورنده زنده از مرده ومرده از زنده است آن است خدا ، پس به كدامين راه كج منحرف مىشويد . ) تفسير ابيات طاووسى در يك بيابان پر وبال خود را مىكند ، مرد حكيمى كه در آن بيابان به گردش رفته بود طاووس را مخاطب ساخته به او گفت : اى طاووس عزيز ، اين پر وبال خوب را چرا از ريشه بر مىكنى ، چطور دلت رضايت مىدهد كه اين پوشاك بس زيبا را از خود بر كنى ودر لاى وگل بيندازى ؟ هيچ مىدانى هر يك از پرهاى تو را به جهت عزيزى ومحبوبيتى كه دارد حافظان قرآن در لابلاى قرآن مىگذارند ؟ نيز آيا مىدانى كه براى تحريك هواى سودمند از پرهاى تو باد بزن مىسازند ؟ اين چه ناشكرى وچه بىباكى است ، مگر نمىدانى كه نقاش ماهر پرهاى تو چه كسى است ، يا مىدانى وناز مىكنى واز روى قصد اين پرهاى زيبا را بر مىكنى اين حكمت را بدان كه بسيارى از نازها به صورت گناه در آمده وبنده را از ديدهء مولايش ساقط مىكند ، اگر چه ناز كردن از شكر شيرينتر مىنمايد ، ولى ناز بسيار هم خطرها در بر دارد . راه نياز وكرنش بسيار ايمن است .
ناز را در اين راه ترك كن وبا راه نياز بساز . بسا ناز آوران بىنوا كه پر وبال خود را زدند ودر پايان كار همان پر وبال وبالشان گشت خوشىهاى ناز وغمزه اگر

( 1 ) سوره الانعام ، آيهء 95 . .

231