وحسن وحسين عليه السلام بوده است ، به عنوان نمونه مفسران ذيل را در نظر مىگيريم :
امام ثعلبى [1] ، فخر رازى [2] ، جلال الدين سيوطى [3] ، نيشابورى [4] ، عبد الرزاق [5] ، ابن حجر [6] ، ابن عساكر [7] ، امام احمد بن حنبل [8] ، محب الدين طبرى [9] ، نبهانى [10] ، محمد بن يوسف گنجى ( ) ، شيخ سليمان بلخى ( ) ، ترمذى ، حاكم علاء الدوله سمنانى ، بيهقى ، طبرانى ، محمد بن جرير ، ابن ابى شيبه ، ابن منذر ، ابن سعد ، حافظ زرندى ، ابن مردويه حافظ .
اما راويان اين احاديث خيلى فراوانند ، از آن جمله :
عايشه ، ام سلمه ، عمر بن ابى سلمه ، انس بن مالك ، سعد بن ابى وقاص وائله بن اسقع ، ابو سعيد خدرى بلى ، با يك نظر مىتوان گفت استنباط جلال الدين از آيه فوق صحيح است كه مقصود از طهارت ، پاكيزگى مولود تقوى وتخلق به اخلاق الله باشد كه با مراتب مختلف خداوند به انسانها عطا مىكند . نه طهارت به معناى عصمت كه مانند ولايت تعيينى ونبوت مخصوص افراد معينى است واين افراد معين بنا به اتفاق روايات وصاحب نظران معارف اسلامى بخصوص پيامبران واوصياء مخصوص ايشاناند .

[1] كشف البيان . .
[2] تفسير كبير . .
[3] الدر المنثور وخصائص كبرى . .
[4] تفسير نيشابورى . .
[5] رموز الكنوز . .
[6] الاصابة . .
[7] تاريخ ابن عساكر ، ج 4 ، ص 204 و 206 . .
[8] مسند ، ج 1 ص 331 . .
[9] الرياض النضرة ، ج 2 ص 18 . .
[10] شرف الموبد ، ص 10 . . ( 11 ) كفاية لطالب شش روايت . . ( 12 ) ينابيع المودة ، باب 33 مأخذ شماره 18 تا 28 كتب نامعروف نامبردگان فوق است . .

146