صورت گرفته است ، ما بهمين مقدار كه متذكر شديم ، قناعت نموده ، به اصل مطلب مىپردازيم - عناصر موجوديت فرد و ابعاد آن يك فرد از انسان موجودى است داراى : - 1 - حيات ، در مباحث « وسيله و هدف » هدف مطلق بودن حيات را تا آنجا كه شرايط فكرى ما ايجاب مىكرد ، مطرح و اثبات نموديم و گفتيم : زندگى هر فردى آن حقيقت مطلق است كه مادامى كه به ضد حيات ديگران مبدل نشود و يا مادامى كه از نظر خود فرد در راه بدست آوردن هدف عالىتر از حيات شخصى ، مبدل به وسيله نگردد ، منطقهء ممنوعه ايست كه هيچ فرد و جامعه و قانونى نمىتواند در آن وارد شود .
2 - استعدادها - هر فردى از انسان داراى استعدادها و نيروهاى مثبت و سازنده اى است كه مىتواند در فهم جهان طبيعت و بهره بردارى از آن و همچنين در اصطلاح زندگى خويش و ديگران بارور گردد .
3 - مىخواهم ، شخصى دارد كه ملاك زندگى خود را در اشباع آن « مىخواهم » ميداند .
اين سه عنصر اساسى فرديت است كه نهصد مختص انسانى را كه در آغاز اين كتاب در مبحث « حقيقتى بنام انسانيت كه موضوع رسالت انسانى است با ماشين بودن انسان سازگار نمىباشد . » بيان كرديم ، اداره ميكند .
با اخلال بهر يك از عناصر سه گانه با مختصات مثبتى كه دارند ، اخلالى در موجوديت فردى انسان وارد مىشود . هر سيستم اجتماعى كه قيافهء مبارزه با اين عناصر داشته و عامل نابود كنندهء آنها تلقى شود ، موجوديت فرد را در معرض متلاشى شدن و نابود گشتن قرار مىدهد . از طرف ديگر چون هر فردى عناصر و مختصات طبيعى و قانونى وجودى خود را حيات يا جلوه هايى از حيات خويشتن ميداند لذا هر عاملى اعم از طبيعى و انسانى ، اگر با آن عناصر و مختصات تضاد بورزد ، در صورتى كه از نيرومندى كافى برخوردار باشد ، حالت مقاومت و پيكار به خود

155