مرد سائل گفت : مگر ايشان آن حكم را نميدانند ؟ فرمود : چرا ميدانند ولى نميتوانند مطلبى را اجرا كنند تا در شبهاى قدر دستور يابند كه تا سال آينده چگونه رفتار كنند .
مرد سائل گفت : من نميتوانم اين موضوع را انكار كنم ؟ امام فرمود : هر كه انكار آن كند ، از ما نيست .
مرد سائل گفت : اى ابا جعفر بفرمائيد كه آيا براى پيغمبر صلَّى الله عليه و آله در شبهاى قدر علمى مىآمد كه آن را نميدانست ؟ فرمود : اين سؤال براى تو روا نيست ، اما نسبت بعلم گذشته و آينده ، هر پيغمبر و وصيى كه بميرد وصى پس از وى آن را ميداند و اما اين علمى كه تو ميپرسى خداى - عز و جل - نخواسته كه جز خود اوصياء از آن اطلاع يابند ، مرد سائل گفت : پسر پيغمبر ! از كجا بدانم كه شب قدر در هر سالى هست ؟ فرمود : چون ماه رمضان فرا رسد ، در هر شب سورهء « دخان » را صد مرتبه بخوان ، چون شب بيست و سوم رسد ، آنچه را پرسيدى تصديقش را ميبينى .
توضيح - پيداست كه عمده مشكل اين مرد سائل در اين حديث شريف اينست كه : بامام عليه السلام ميگويد شما ميگوئيد : بمحض اينكه پيغمبر صلَّى الله عليه و آله يا امام سابق بميرد ، جانشين او تمام علوم او را و لو بطور كلى و سر بسته ميداند و باز در شبهاى قدر هر سال فرشتگان براى او علمى مىآورند ، اگر پيغمبر و امام صلوات الله عليهم همه چيز را ميدانند ، پس آنچه در شبهاى قدر مىآورند چيست ؟ و اگر در شبهاى قدر چيز تازه اى مىآورند ، پس پيغمبر و امام عليهم السلام پيش از آن شب همه چيز را نميدانسته‌اند ؟ مرد سائل اين مشكل را هشت مرتبه بعبارات مختلف سؤال ميكند و حضرت جوابش ميدهد كه : آنچه را ميدانند علوم و قوانينى است حقيقى و بتصويب رسيده ولى در شبهاى قدر فقط دستور اجراء آنها را دريافت ميكنند

370