و خداى - عز و جل - بوسيله مؤمنان بآن سوره از منكرين آن در دنيا برميدارد ، آنچه را ( يعنى تسلط كفار را بر مسلمين ) كه بوسيله جهادكنندگان ، از خانه نشستگان بر ميدارد ، تا عذاب آنهائى كه خدا ميداند از انكار خود توبه نميكنند ، در آخرت كامل باشد و ( چون سخن از جهاد بميان آمد ، براى اينكه گمان نكنى در اين زمان هم جهادى واجبست ميگويم ) من در اين زمان جهادى جز حج و عمره و همسايگى خوب سراغ ندارم .
توضيح - مراد از همسايه ، كسى است كه در منزل با او همسايگى دارد و يا هر آشنا و نزديكى كه با او معاشرت دارد و خوبى با همسايه اينست كه حق او را رعايت كند و بر اذيت او شكيبائى ورزد و بر عهد و پيمان و امان خويش محافظت داشته باشد و در حقيقت حج و عمرة و خوش همسايه دارى جهاد نفسى است كه بجاى جهاد با شمشير گذاشته شده - حاصل كلام مجلسى ره - .
8 - مردى بامام محمد تقى عليه السلام عرضكرد : پسر پيغمبر ! بر من خشم مكن ، فرمود : براى چه ؟ عرضكرد : براى آنچه ميخواهم از شما بپرسم . فرمود : بگو : عرضكرد : خشم نميكنى ؟ فرمود :
خشم نميكنم ، عرضكرد ، بفرمائيد اينكه راجع بشب قدر معتقديد كه فرشتگان و جبرئيل بسوى اوصياء نازل ميشوند ، آيا براى آنها امرى مىآورند كه پيغمبر صلَّى الله عليه و آله آن را نميدانسته يا امرى مىآورند كه پيغمبر صلَّى الله عليه و آله آن را ميدانسته است ؟ با آنكه شما ميدانيد كه چون پيغمبر صلَّى الله عليه و آله وفات كرد ، على عليه السلام تمام علوم او را فرا گرفته بود ؟ امام فرمود : اى مرد مرا با تو چكار است ؟
چه شخصى ترا نزد من آورد ؟ عرضكرد : سرنوشت مرا براى طلب دين نزد تو آورد . فرمود : پس آنچه را بتو ميگويم خوب بفهم .
همانا چون رسول خدا صلَّى الله عليه و آله را بمعراج بردند ، فرود نيامد تا اينكه خداى - جل ذكره - علم گذشته و آينده را باو آموخت و مقدار زيادى از آن علم مجمل و سر بسته بود كه تفسير و توضيحش در

368