جانشينشان كند ، چنان كه پيشينيان ايشان را جانشين كرد . ( 1 ) تا آنجا كه فرمايد ( و دينى را كه براى ايشان پسنديده استقرار دهد و از پى ترسشان امنيت بدل آرد ، تا تنها مرا عبادت كنند و چيزى را با من شريك نسازند ، آنها كه پس از اين كافر شوند ) خودشان گنه پيشگانند ، يعنى شما را پس از پيغمبرتان جانشين علم و دين و عبادت خود كنم ، چنان كه اوصياء آدم عليه السلام پس از او جانشين ميشدند تا پيغمبر بعد مبعوث ميگشت « مرا عبادت كنند و چيزى را با من شريك نسازند » يعنى مرا عبادت كنند با ايمان باينكه پيغمبرى بعد از محمد صلَّى الله عليه و آله نيست ، كسانى كه جز اين گويند « خودشان گنه پيشگانند » خدا هم واليان امر را بعد از محمد در علم استقرار بخشيد و ما هستيم آن واليان .
پس از ما بپرسيد ، اگر بشما راست گفتيم ، اعتراف كنيد - ولى شما اعتراف نخواهيد كرد - اما علم ما ظاهر است ( زيرا اگر شما از ما نپرسيد ، ديگران ميپرسند و اگر شما از روى لجاج و عناد اعتراف نكنيد ، مردم بىغرض چيز فهم ديگر هستند ) و اما وقت و زمانى كه دين خدا بوسيله ما در آن ظاهر گردد بطورى كه ميان مردم هيچ گونه اختلافى نباشد ، آن را مدتى است كه با گذشت شبانه روزها سپرى شود ، و چون وقتش رسد آشكار گردد و امر يكى شود ( اختلاف از ميان مردم رخت بر بندد ) .
بخدا سوگند كه فرمان خدا جارى شده كه ميان مؤمنين اختلافى نباشد و بهمين جهت ايشان را گواه مردم قرار داده است ، بدين ترتيب كه محمد صلَّى الله عليه و آله گواه ما باشد و ما گواه شيعيان خود و شيعيان ما گواه مردم ديگر خداى - عز و جل - هرگز نخواسته كه در حكم او اختلافى باشد و ميان اهل علمش تناقضى وجود داشته باشد ، سپس امام عليه السلام فرمود : برترى مؤمنى كه * ( « إِنَّا أَنْزَلْناه » ) * را با تفسيرش باور كند ، بر كسى كه در ايمانش بآن سوره چون او نيست ، مانند برترى انسانست بر چهار پايان

367