صلَّى الله عليه و آله كرده است ؟ ( 1 ) خواهند گفت : آرى ، و اگر بگويند : نه ، سخن اول خود را باطل كرده‌اند ( كه گفتند : علم پيغمبر تنها از طريق وحى و مأخوذ از علم بىاختلاف خداست ) .
سپس بآنها اين آيه را تذكر بده ( 7 سوره 3 ) « تأويل قرآن را جز خدا و راسخين در علم نميدانند » اگر بگويند : راسخين در علم چه كسانند ؟ بگو : كسى كه در علمش اختلاف نيست ، اگر بگويند : او كيست ؟
بگو : پيغمبر صلَّى الله عليه و آله داراى اين علم بود ، ولى آيا پيغمبر علم خود را تبليغ كرد يا نه ؟ اگر بگويند : تبليغ كرد ، بگو : آيا پيغمبر صلَّى الله عليه و آله وفات كرد ، جانشين پس از او ، آن علم بىاختلاف را ميدانست ؟ اگر بگويند : نه ، بگو : جانشين پيغمبر صلَّى الله عليه و آله ( مثل خود پيغمبر از جانب خدا ) مؤيد است و نيز پيغمبر جانشين خود نكند ، جز كسى را كه بحكم او حكم كند و در همه چيز مانند او باشد ، جز منصب نبوت و اگر پيغمبر صلَّى الله عليه و آله كسى را جانشين علم خود معين نكند ، كسانى را كه در پشت پدرانند و پس از او بدنيا مىآيند ضايع كرده ( و بدون رهبر دينى گذاشته ) است . ( پس از تمهيد اين مقدمات ، چنين نتيجه ميگيريم كه جانشين پيغمبر بايد مثل خود او عالم بتأويل قرآن و مصون از خطا و اشتباه بوده ، اختلاف در حكم و فتوى نداشته باشد و مؤيد از طرف خدا باشد .
اگر بتو بگويند : علم پيغمبر تنها از قرآن بود ( و از راه ديگرى در شب قدر برايش علمى پيدا نميشد ) تو بآنها بگو : ( همان قرآن در سوره 44 فرمايد ) « حم قسم باين كتاب روشن كه ما آن را در شبى مبارك نازل كرده‌ايم ، ما بيم دهنده‌ايم ( سپس ميفرمايد : در آن شب هر امر محكم و درستى فيصل داده شود ، فرمانيست از جانب ما ، همانا ما فرستنده رسولانيم » اين آيه دلالت دارد كه علم پيغمبر و جانشينانش در شبهاى قدر زياد

354