انكار كند ، پس از آن خدا در دلش مطلبى اندازد كه كارش را فراهم آورد . ( يعنى ولايت ائمه را بدلش اندازد كه سعادت و نجاتش را فراهم آورد ) .
2 - امام صادق ( ع ) فرمود : چون خدا خير بنده اى را خواهد ، اثرى از نور در دلش گذارد و گوشهاى دلش را باز كند و فرشته اى بر او گمارد كه نگهدارش باشد و چون براى بنده اى بدخواهد ، اثرى از سياهى در دلش افكند و گوشهاى دلش را به بندد و شيطانى بر او گمارد كه گمراهش كند ، سپس اين آيه ( 126 سوره 6 ) را قرائت فرمود : « هر كه را خدا خواهد هدايت كند ، سينه او را براى اسلام آوردن بگشايد .
( عاشق و فريفته شود ) و هر كه را خواهد گمراه كند سينه اش را تنگ و سخت كند كه گوئى بآسمان خواهد رفت « ( سختى مسلمان شدن در نظر او مانند بآسمان رفتن است ) .
3 - و فرمود : امر تشيع خود را براى خدا قرار دهيد نه براى مردم ، زيرا آنچه براى خداست بحساب او گذارده شود و آنچه براى مردم است ، بسوى خدا بالا نرود : بخاطر دينتان با مردم ستيزه نكنيد ، زيرا ستيزه كردن دل را بيمار كند ، خداى تعالى بپيغمبرش ( ص ) فرمود : « تو نميتوانى كسيرا كه دوست دارى هدايت كنى ، بلكه خدا هر كه را خواهد هدايت كند ) و فرموده است ( 100 سوره 10 ) » مگر تو ميتوانى مردم را مجبور كنى كه ايمان آورند « مردم را رها كنيد زيرا آنها از مردم تعليم گرفتند و شما از رسول خدا ( ص ) تعليم گرفتيد . من از پدرم شنيدم كه ميفرمود : چون خداى عز و جل بر بنده اى نويسد كه بايد در اين امر

234