پرستش خداى يكتا و ظهور كمالات نفسانى مخلوق ميوه ايست كه از درخت وجود انسان مطلوبست و بدست آمدن اين ميوه شرايط و معداتى لازم دارد كه در اثر تبليغات فرستادگان و برگزيدگان خدا حاصل آيد ) و بوسيله عبادت ما خدا پرستش شد و اگر ما نبوديم خدا پرستش نميگشت ( زيرا پرستش كامل و واجد تمام شرايطى كه خدا ميخواهد ، ما ميدانيم و ميگوئيم و انجام ميدهيم ) .
6 - امام صادق ( ع ) راجع بقول خداى عز و جل ( 54 سوره 43 ) « چون ما را بافسوس آوردند از ايشان انتقام گرفتيم » فرمود : خداى عز و جل چون افسوس ما افسوس نخورد ليكن او دوستانى اى خود آفريده كه آنها افسوس خورند و خشنود گردند . و ايشان مخلوقند و پروريدگان و خداوند خشنودى آنها را خشنودى خود و خشم آنها را خشم خود قرار داده زيرا ايشان را مبلغين خود و دلالتكنندگان بسوى خود مقرر داشته است و از اين جهت است كه آن مقامرا دارند ، معنى آيه آن نيست كه افسوس دامن خداى تعالى را گيرد چنان كه دامنگير مخلوق شود بلكه معنى آن چنانست كه در اين باره گفته است « هر كه بيكى از دوستان من اهانت كند بپيكار من آمده و مرا بمبارزه خوانده است و فرموده ( 80 سوره 4 ) » هر كه فرمان پيغمبر برد فرمان خدا برده است « و نيز فرموده است ( 10 سوره 48 ) » همانا كسانى كه با تو بيعت كنند با خدا بيعت كرده‌اند و دست خدا روى دست ايشانست « تمام اين عبارات و آنچه مانند اينهاست معنايش همانست كه برايت گفتم و همچنين است خشنودى و خشم و غير اين دو از صفات ديگر مانند آنها ، اگر بنا باشد كه افسوس و دلتنگى دامن خدا را هم بگيرد در صورتى كه خود او خالق و پديد آورنده آنها است روا باشد كه كسى بگويد روزى شود كه خداى خالق نابود گردد ، زيرا اگر خشم و دلتنگى بر او درآيد

197