پاسخش داد . ) 4 - ابن هلال گويد : از حضرت رضا ( ع ) تفسير قول خدا ( آيه 36 سوره 24 ) خدا نور آسمانها و زمين است را پرسيدم فرمود : خدا هادى اهل آسمانها و هادى اهل زمين است - و در روايت برقى بلفظ مصدر يا ماضى وارد شده .
5 - ابن ابى يعفور گويد : از حضرت صادق عليه السلام راجع بقول خدا « او اول و آخر است » پرسيدم و گفتم . معنى اول را فهميدم و اما آخر را شما تفسيرش را برايم بيان كنيد . فرمود : هر چيز جز پروردگار جهانيان نابود شود و دگرگون گردد يا نابودى و دگرگونى از خارج باو راه يابد يا رنگ و شكل و وصفش عوض شود و از زيادى بكمى و از كمى بزيادى گرايد ، تنها اوست كه هميشه بيك حالت بوده و باشد اوست اول و پيش از هر چيز و اوست آخر براى هميشه ، صفات و أسماء گوناگون بر او وارد نشود چنان كه بر غير او وارد شود ، مانند انسان كه گاهى خاك و گاهى گوشت و خون و گاهى استخوان پوسيده و نرم شده است و مانند غوره خرما كه گاهى بلح و گاهى بسر و گاهى خرماى تازه و گاهى خرماى خشك است كه اسماء و صفات مختلف بر آن وارد شود و خداى - جل و عز - بخلاف آنست - .
شرح - بلح و بسر دو مرحله از مراحل خرماى نارس است كه در فارسى اسمى براى آن نيافتم مقصود اينست كه خرما شكل و رنگ و مزه اش بمرور زمان تغيير ميكند و طبق اين تغيير اسمش هم تغيير ميكند ولى خداى عز و جل را هيچ گونه تغييرى نيست .

156