شرح - ملا صدرا گويد : تفسيرى كه امام ( ع ) براى حروف باء و سين و ميم نمود از باب توقيف است ( يعنى بايد عين آنچه را فرموده بدون چون و چرا پذيرفت ) و عقل راهى بفهم آن ندارد ، و اما در باره رحمان و رحيم خلاصه سخن مجلسى ره اينست كه : چون زيادى لفظ دلالت بر زيادى معنى دارد و رحمان يك حرف بيشتر از رحيم دارد مبالغه اش در رحمت بيشتر است ، پس مهربانى خدا بتمام مخلوق از مؤمن و كافر باعتبار رحمانيت او است و توفيق و هدايتى كه نصيب مؤمنان كرده باعتبار صفت رحيميت اوست .
2 - هشام بن حكم از امام صادق ( ع ) راجع باشتقاق اسماء خدا پرسيد ، الله از چه مشتق است ؟ فرمود :
اى هشام الله مشتق ازاله ( پرستش شده ) است و پرستش شده شايسته پرستشى لازم دارد ، و نام غير صاحب نام است كسى كه تنها نام را بدون صاحب نام پرستد كافر گشته و در حقيقت چيزى نپرستيده است و هر كه نام و صاحب نام را پرستد مشرك گشته و دو چيز پرستيده است و كسى كه صاحب نام را پرستد نه نام را آنست يكتاپرستى ، اى هشام فهميدى ؟ عرضكردم : توضيح بيشترى برايم دهيد ، فرمود : خدا را نود و نه نام است اگر نام همان صاحب نام باشد بايد هر اسمى از آنها معبودى باشد ، ولى خدا معنى ( و ذات يگانه ايست ) كه همه اين اسماء بر او دلالت كند و همه غير او باشند ، اى هشام نان اسم خوردنىست و آب اسم آشاميدنى و جامه اسم پوشيدنى و آتش اسم سوختنى ، فهميدى اى هشام بطورى كه بتوانى دفاع كنى و بر دشمنان ما كه با خدا ديگرى را شريك گرفته‌اند در مباحثه غلبه كنى ؟ عرض كردم آرى ، فرمود اى هشام خدايت به آن سود دهد و بر آن پا برجايت دارد ، هشام گويد : از زمانى كه از آن مجلس برخاستم ديگر در بحث توحيد كسى بر من غلبه نكرد .
3 - از حضرت موسى بن جعفر ( ع ) راجع بمعنى الله سؤال شد فرمود : خدا بر هر چيز كوچك و بزرگ تسلط دارد ( چون استيلاء و تسلط بر همه موجودات لازمه معنى الوهيت است حضرت بلازم معنى

155