و صاحب علامت غير از خود علامت است زيرا علامت توصيف مىشود و هر چيز كه توصيف شود مصنوع است ولى صانع همه چيز بهيچ حدى كه قابل ذكر باشد توصيف نشود ، پديد آورده نشده تا چگونگى پديد آمدنش از روى مصنوعى جز او شناخته شود [ از روى ساختن سازنده اش شناخته شود ] و مردم در شناسائى او بهر نهايتى كه رسند او غير از آنست ، كسى كه اين حقيقت را بفهمد هرگز نلغزد ، اينست توحيد خالص ، با اجازه خدا آن را بجوئيد [ نگهداريد ] و باور كنيد و درست بفهميد . هر كه گمان كند خدا را با حجاب يا صورت يا مثال شناخته است مشركست زيرا كه حجاب و مثال و صورت غير خود اوست زيرا او يگانه است و يكتا دانسته پس چگونه او را شناخته باشد كسى كه عقيده دارد او را بغير او شناخته ، كسى كه خدا را بخدا شناسد او را شناخته است و كسى كه او را بخود او نشناسد او را نشناخته است بلكه غير او را شناخته ، ميان خالق و مخلوق چيز ديگرى نيست ( چيزى نيست كه نه خالق باشد نه مخلوق ) خدا خالق همه چيز است بدون ماده و مايه ، و خدا باسمااش ناميده و خوانده شود ، او غير اسماأش باشد و أسماء غير او .
باب معانى اسماء و اشتقاق آنها 1 - ابن سنان گويد : از امام صادق ( ع ) تفسير « * ( بِسْمِ الله الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ ) * » را پرسيدم ، فرمود :
باء بهاء ( روشنى ) خدا و سين سناء ( رفعت ) خداست و ميم مجد ( بزرگوارى ) خداست و بعضى روايت كرده‌اند كه ميم ملك ( سلطنت ) خداست و الله معبود هر چيزيست ، رحمان مهربان است بتمام خلقش ، رحيم مهربانست بخصوص مؤمنين .

154