فرمايد : ( آيه 11 ) ( 1 ) دل آنچه را ديد دروغ نشمرد يعنى دل محمد آنچه را چشمش ديد ، دروغ ندانست - سپس خدا آنچه را محمد ديده خبر دهد و فرمايد ( آيه 18 ) پيغمبر از آيات بسيار بزرگ پروردگارش ديد ، و آيات خدا غير خود خداست ، و باز خدا فرمايد : مردم احاطه علمى بخدا پيدا نكنند ، در صورتى كه اگر ديدگان او را بينند علمشان باو احاطه كرده و دريافت او واقع شده است . ابو قره عرض كرد : پس روايات را تكذيب مينمائيد . فرمود : هر گاه روايات مخالف قرآن باشند تكذيبشان كنم ، و آنچه مسلمين بر آن اتفاق دارند اينست كه : احاطه علمى باو پيدا نشود ، ديدگان او را ادراك نكنند ، چيزى مانند او نيست ، 3 - محمد بن عبيد گويد : بحضرت رضا عليه السلام نامه نوشتم و در باره ديدن خدا و آنچه عامه و خاصه روايت كرده‌اند سؤال كردم و خواستم كه اين مطلب را برايم شرح دهد ، حضرت بخط خود نوشت : همه اتفاق دارند و اختلافى ميان آنها نيست كه شناسائى از راه ديدن ضرورى و قطعى است ، پس اگر درست باشد كه خدا بچشم ديده شود قطعا شناختن او حاصل شود ، آنگاه اين شناختن بيرون از اين نيست كه يا ايمانست و يا ايمان نيست ، اگر اين شناسائى از راه ديدن ايمان باشد پس شناسائى در دنيا كه از راه كسب دليل است ايمان نباشد زيرا اين شناسائى ضد آنست و بايد در دنيا مؤمنى وجود نداشته باشد زيرا ايشان خداى عز ذكره - را نديده‌اند و اگر شناسائى از راه ديدن ايمان نباشد ، شناسائى از راه كسب دليل بيرون از آن نيست كه يا در معاد نابود شود و نبايد نابود شود [ و يا نابود نشود ، ] اين دليلست بر

129