براى ما بيان كن ، حضرت سه روز درنگ كرد و پاسخشان نداد سپس سوره « * ( قُلْ هُوَ الله أَحَدٌ ) * » تا آخرش نازل شد .
2 - حماد نصيبى گويد از امام صادق ( ع ) در باره « * ( قُلْ هُوَ الله أَحَدٌ ) * » پرسيدم فرمود : نسبت خداست به مخلوقش يكتاست ، مقصود مخلوق [ بىخلل ] است ، هميشگى است ، نياز مخلوق باوست او را دست آويزى نباشد كه نگاهش دارد ، بلكه او همه چيز را با دستآويزشان نگهدارد ، مجهول را شناسد و نزد هر جاهلى معروفست ( زيرا معرفت حق فطرى بشر است و آثار وجودش عالم و جاهل را فرا گرفته است ) يكتاست ، نه مخلوقش در او باشند و نه او در مخلوقش ، محسوس نيست و بلمس در نيايد ، ديدگان دركش نكنند ، بلند است تا آنجا كه نزديكست ( رتبه علم و قدرتش بقدرى بالاست كه بهمه مخلوقش از نزديك احاطه دارد ) نزديكست تا آنجا كه دور است ( از شدت ظهورش مخفى است ) نافرمانى شود و بيامرزد . اطاعت شود و پاداش دهد ، زمينش او را فرانگيرد و آسمانهايش حامل او نگردند ، او با قدرتش همه چيز را برداشته ، بىپايان و بىآغاز است فراموش نكند ، بيهوده گرى ننمايد غلط نرود ، بازى نكند ، خواستش را منعى نيست ( هر چه خواهد فورا پديد آيد ) داوريش ( در قيامت ) پاداش است ( ستم و جور در آن نيست ) و فرمانش جاريست : فرزند ندارد تا ارثش برند [ چيزى از او جدا نشده تا قسمتى از او بديگرى منتقل شده باشد ] زائيده نيست تا شريكش باشند ( تا پدرانش انباز او بلكه بالاتر از او باشند ) [ از چيزى جدا نشده تا آن چيز در صفات و خصوصيات شريك و مانندش باشد ] و هيچ كس همتاى او نيست .
3 - از امام چهارم ( ع ) راجع بتوحيد پرسش شد ، فرمود : خداى عز و جل دانست كه در آخر الزمان مردمى محقق و مو شكاف آيند از اين رو سوره « * ( قُلْ هُوَ الله أَحَدٌ ) * » و آيات سورهء حديد را كه آخرش « * ( وَهُوَ عَلِيمٌ

123