3 - مردى خدمت امام باقر ( ع ) آمد و عرضكرد : بمن بگو پروردگارت از كى بوده ؟ فرمود :
واى بر تو ، بچيزى كه در زمانى نبوده گويند ، از كى بوده ، همانا پروردگار من تبارك و تعالى هميشه بوده و زنده است بدون چگونگى ، براى او بود شد نيست ( جمله « بود شد » نسبت بخدا غلط است زيرا اين جمله را بكسى گويند كه نباشد و سپس پيدا شود ) و بودنش را چگونه بودن نباشد ، ( زيرا او وجود بحت بسيط است و هيچ گونه تركيبى ندارد تا چگونگى داشته باشد ) مكانى ندارد ، در چيزى نيست و بر چيزى قرار ندارد ، و براى منزلت خود مكانى پديد نياورده ، پس از آنكه چيزها را آفريد نيرومند نگشت و پيش از آنكه چيزى آفريند ناتوان نبود ، پيش از آنكه چيزى پديد آورد ترسان نبود ، بآنچه در لفظ آيد و بخاطر گذرد مانند نيست ، پيش از آفريدنش هم از سلطنت جدا نبود و پس از رفتن آفريدگان نيز از آن جدا نباشد هميشه زنده است بدون زندگى جداى از ذاتش ، پيش از آنكه چيزى آفريند پادشاه توانا بود و پس از ايجاد جهان هستى پادشاه مقتدر است ، براى او چگونگى و مكان و حدى نيست و بوسيله شباهت بچيزى شناخته نشود ، هر چه بماند پير نگردد ، او از چيزى نترسد بلكه تمام چيزها از ترس او قالب تهى كنند ، زنده است بدون زندگى پديد آمده و بود قابل وصفى و چگونگى محدودى و مكانى كه در آن ايستد و مكانى كه مجاور چيزى باشد ، بلكه زنده ايست ( كه بآثار قدرت و زندگى ) شناخته شده و پادشاهى است كه هميشه قدرت و پادشاهى دارد ، آنچه را خواست بمحض آنكه خواست بمشيت خود پديد آورد ، نه محدود است و نه داراى اجزاء و فانى نگردد ، او سرآغاز هستى است بدون كيفيت ( هر چيز كه آغاز چيز ديگر باشد براى او كيفيتى از آن حاصل شود جز آغاز بودن خداوند ) و انجام هستى است بدون مكان ( مؤخر بودن هر چيز واقع شدن

119