اعتذار و تشكر اكنون كه طبع مجدد كتاب تاريخ گزيده بدين صورت هديهء اهل فضل و ادب مىگردد ، لازم ميدانم كه مراتب اعتذار خود را بساحت ايشان تقديم دارم . زيرا خود مىدانم كه نتوانسته‌ام آنطور كه بايد و شايد كتاب را تصحيح و تنقيح نمايم و بضاعت مزجات من اجازه نداده است كه هديه‌اى فراخور اهل ادب فراهم آورم . ولى چون تنها شور و شوق به خدمت مرا وادار بچنين جسارتى نموده است ، رجاء واثق دارم كه سروران و مخدومين بزرگوارى كه نسبت به من هرگز از لطف و عنايت دريغ نورزيده‌اند سهوها و خطاهاى مرا خواهند بخشود و در همه حال بكمال سر محبت نظر خواهند داشت و نقص گناه را عفو خواهند فرمود . همچنين بار ديگر معذرت مىخواهم ازينكه بمناسبت مسافرتهاى اضطرارى و پى در پى ، با همه سعى و جهدى كه در كار تصحيح داشتم ، باز هم اغلاط فراوانى در كتاب راه يافت كه اهم آنها را در غلطنامه يادآور شده‌ام و از سروران معظم توقع دارم كه قبل از پرداختن بمطالعهء كتاب اغلاط را اصلاح فرمايند .
در پايان مقال بر ذمهء خود فرض ميدانم كه از دوست دانشمند و مهربان خود آقاى غلامرضا تهامى كه با همه مشغله و گرفتارى ادارى صرفا براى آنكه بر من منتى نهاده باشند با دقت فراوانى كه خاص شخص ايشان است اغلاط كتاب را استخراج كرده و فهرست اعلام و اماكن و كتب آن را فراهم نموده‌اند از صميم قلب تشكر نمايم .
همچنين بسيار سپاسگزارم از آقاى جعفرى مدير محترم بنگاه مطبوعاتى امير كبير كه مرا در اين كار تشويق نمودند و با شكيبائى تمام در طبع كتاب كمك فرمودند و باز تشكر مىكنم از آقاى محمود وزيرى كه با صبر و حوصله و دقت فراوان در تصحيح اوراق به من مساعدت كردند و با روئى گشاده و لبى خندان تا آنجا كه مقدور بود در طبع كتاب تسريع مىنمودند . خداوند به همه آنان توفيق خدمت بيشتر عطا فرمايد .
تهران 29 اردىبهشت 1339 دكتر عبد الحسين نوائى