. قرآن مىفرمايد : هيچكس گناه ديگرى را بدوش نمىكشد ( ديگرى گريه كند ، ديگرى را عذاب كنند ) - سير اعلام النبلاء ج 1 ص 367 ابن سعد . . . از يزيد بن اصم روايت مىكند : مادر خالد بن وليد براى او گريه مىكرد ، عمر به او گفت ، خالد را كه از دست داده‌اى ، مىخواهى با گريه بر او اجر خود را هم زائل كنى ، من قصد دارم امشب نگذارم بخوابى تا آنكه خضاب كرده و از عزا درآئى .
- تاريخ طبرى ج 2 ص 614 يونس . . . از سعيد بن مسيب مىگويد : هنگامى كه ابوبكر از دنيا رفت ، عائشه مجلس عزا بپا كرد ، عمر به آنجا رفت و آنها را از گريه منع كرد ، اما آنها توجهى نكردند ، لذا هشام فرستاد تا عائشه را از خانه بيرون كند ، عائشه به هشام گفت حق ندارى وارد خانه من شوى ، عمر گفت من اجازه مىدهم ، وارد شد . هشام هم رفت و ام فروه ، خواهر ابوبكر را از خانه بيرون كشيد و عمر او را با تازيانه زد و همه زنها را متفرق كرد .
و تاريخ ابن اثير ج 2 ص 75 و بخارى ج 4 ص 127 - مجمع الزوائد ج 1 ص 9 و ص 149 شيخ زين الدين محمد بن محمد بن ابراهيم بلبيسى . . . از نافع از ابن عمر از عمر روايت مىكند : رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم فرمود : گريه اهل و عيال موجب عذاب ميت است .
- تلخيص الحبير ج 5 ص 272 عائشه گفت : عمر دروغ نمىگويد اما اشتباه مىكند يا فراموش كرده است . رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم از پيش عده‌اى يهودى مىگذشت كه براى يك زن يهودى كه از دنيا رفته بود گريه مىكردند ، حضرت فرمود : اينها براى او گريه مىكنند ، در حاليكه او را در قبر عذاب مىنمايند . اين حرف را عائشه بر رد ابن عمر ( پسر عمر ) گفت ، نه در رد عمر ، بلكه درباره عمر گفت كه رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم چنين چيزى نفرموده كه مؤمن را بواسطه‌ء

372