- كنز العمال ج 13 ص 6 36091 - عبيدالله بن عمير مىگويد : عمر در راهى مىرفت ، ديد مردى با زنى صحبت مىكند ، با تازيانه او را زد ، مرد گفت براى چه مىزنى ؟ او زن من است ، عمر رفت در راه به عبدالرحمان بن عوف رسيد ، قضيه را براى او تعريف كرد ، عبدالرحمان گفت : تو گناهى نكرده‌اى ، وظيفه تو تربيت مردم است . حديثى برايت بگويم از رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم شنيدم كه فرمود : در روز قيامت منادى ندا خواهد داد ، هيچكس حق ندارد قبل از ابوبكر و عمر نامه اعمال خود را بلند كند .
< فهرس الموضوعات > عمر قسمتى از حرف طرف را شنيد و با شلاق او را زد !
< / فهرس الموضوعات > عمر قسمتى از حرف طرف را شنيد و با شلاق او را زد !
- سنن بيهقى ج 5 ص 181 ابوعبدالله حافظ . . . از قبيصة بن جابر اسدى روايت مىكند : در حال احرام آهويى را ديدم با تير او را زدم ، تير به جاى شاخ حيوان اصابت كرد و او را كشت ، مرا به فكر انداخت ، پيش عمر رفتم و از او سؤال كردم ، مردى سفيد رو در كنارش نشسته بود ، كه عبدالرحمان بن عوف بود ، از او پرسيد به نظر تو آيا يك گوسفند كفاره كافى است ، عبدالرحمان گفت : بله . به من گفت يك گوسفند ذبح كن . دوستى داشتم به من گفت عمر جواب مسأله تو را بلد نبود ، بخاطر همين از آن مرد سؤال كرد ، عمر قسمتى از حرف مرد را شنيد با شلاق او را زد و خواست مرا بزند ، گفتم كه من چيزى نگفتم ، گفت مىخواهى كار حرام بكنى و به فتوى هم توجه ننمائى ، مىبينى انسان ده خصلت دارد كه نه تاى آن خوب و يكى بد است ، اما آن يكى آن نه تا را از بين مىبرد ، سپس گفت : از لغزشها و اشتباهات جوانى بپرهيز .
< فهرس الموضوعات > ناگهان با شلاق بر سر ما فرود آمد !
< / فهرس الموضوعات > ناگهان با شلاق بر سر ما فرود آمد !
- الدر المنثور ج 2 ص 329 ابن جرير و ابن منذر و ابن ابي حاتم و طبراني و حاكم از قبيصة بن جابر روايت مىكند : با دوستم در زمان عمر به حج رفتيم آهوئى را ديدم با سنگ حيوان را زديم ، سنگ به جاى شاخش خورد و مرد ، پيش عمر رفته و مسأله را از او سؤال كرديم ، رو به عبدالرحامن بن عوف كرد و

297