إسم الكتاب : الفاروق ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 1422)

خطاب فرستاد ، عمر نامه عمرو بن عاص را كه خواند به مأمور گفت آن شخص كجاست ، او را بياور ، اگر فرار كرده باشد ، روزگارت را سياه خواهم كرد ، آن شخص را آورد ، عمر به او گفت : سؤالهاى تازه مىپرسى ؟ ! سپس دستور داد تركه‌هائى از درخت خرما آوردند ، آنقدر او را زد كه تمام پشتش زخم شد ، مدتى او را رها كرد ، تا قدرى خوب شد ، دوباره او را زد تا مجروح شد ، رهايش كرد تا خوب شود ، براى مرتبه سوم كه خواست او را بزند ، صبيغ گفت : اگر مىخواهى مرا بكشى ، بكش ولى زجر كش مكن ، و اگر مىخواهى دست از تحقيق و سؤال بردارم ، بخذا قسم ديگر فكر آن از سرم بيرون رفته است . عمر او را به ولايت خودش فرستاد و به ابو موسى اشعرى دستور داد ، احدى با او معاشرت و رفت و آمد نكند ، و آنقدر بر آن شخص سخت گرفت تا آنكه ابو موسى به عمر نوشت كه او توبه كرده ، عمر هم دستور داد ديگر او را آزاد كرده و مردم با او مجالست نمايند .
< فهرس الموضوعات > پاداش كسى كه بدنبال علم و تحقيق باشد !
< / فهرس الموضوعات > پاداش كسى كه بدنبال علم و تحقيق باشد !
- كنز العمال ج 2 ص 333 4169 - سائب بن يزيد مىگويد : شخصى به عمر گفت : مردى را ديدم كه درباره تأويل معانى مشكل قرآن سؤالاتى مىكرد . عمر گفت خدايا مرا بر او مسلط كن . اتفاقا روزى عمر در مجلسى نشسته بود كه آن شخص با لباس مخصوصى و عمامه زردى وارد شد ، و خطاب به عمر گفت : ( والذاريات ذروا فالحاملات وقرا ) چيست ؟ عمر پرسيد : تو كيستى ، سپس بلند شد ، و آستينهايش را بالا زد و آنقدر با تازيانه آن شخص را زد كه عمامه از سرش افتاد ، و گفت بخدا قسم اگر سر تراشيده بودى ( كنايه از اينكه از خوارج بودى ) گردنت را مىزدم ، سپس دستور داد لباس ذلت به او پوشانده و سوار بر شتر بىپالان كرده و او را از مدنيه بيرون كردند تا به شهر خودش رسيد . سپس خطبه خواند و گفت ، صبيغ دنبال علم مىگشت ولى اشتباه كرد . اين قضيه باعث شد كه صبيغ تا آخر عمر ذليل شد و با همان وضع هم مرد ، در حاليكه او بزرگ قبيله خود بود .
< فهرس الموضوعات > علماء سنى براى تبرئه عمر فتوى مىدهند كه تحقيق علمى براى مردم جايز نيست ! !
< / فهرس الموضوعات > علماء سنى براى تبرئه عمر فتوى مىدهند كه تحقيق علمى براى مردم جايز نيست ! !
- تفسير المنار ج 3 ص 213

259