- مسند احمد ج 2 ص 20 عبدالله . . . از ابن عمر روايت مىكند : عمر شخصى را ديد كه حله ( لباسى از حرير ) مىفروشد ، گفت يا رسول الله چه خوب بود از اين لباس مىخريدى و در روز جمعه و هنگام ورود ميهمانان مىپوشيدى ، حضرت فرمود : اين لباس به درد كسانى مىخورد كه حظ و بهره‌اى در آخرت نداشته باشند .
پس از اين قضيه حضرت يك دست از آن لباسها را براى عمر فرستاد ، عمر گفت درباره اين لباسها چنين و چنان گفتى ، حالا به من مىدهى كه بپوشم ، حضرت فرمود : مىخواهى بپوش مىخواهى بفروش .
عبدالله بن مسلمه از مالك از نافع از عبدالله بن عمر روايت مىكند : عمر بن خطاب لباس فروشى را در كنار مسجد ديد كه حله سيراء ( نوعى لباس قيمتى و تشريفاتى ) مىفروشد ، به رسول خدا صلى الله عليه ( وآله ) وسلم عرض كرد : چه خوب بود يكى از اين لباسها را براى پوشيدن در روزهاى جمعه و هنگام ورود بيگانگان ميهمانان مىخريدى . حضرت فرمود : اين لباسها به درد كسى مىخورد كه حظ و بهره‌اى در آخرت نداشته باشد .
پس از اين قضيه ، چندين لباس از همان لباس ( حله ها ) براى پيامبر صلى الله عليه ( وآله ) وسلم آوردند ، حضرت يكى از آنها را به عمر داده ، عمر گفت يا رسول الله شما درباره اين لباسها چنين و چنان فرمودى ، اكنون به من مىدهى كه بپوشم ؟ حضرت فرمود ، من ندادم تا بپوشى ، عمر هم آنرا براى برادر مشركش در مكه فرستاد .
مانند همين روايت را نسائى در ج 8 ص 196 آورده است همين روايت در مسند احمد ج 2 ص 39 و 49 و 82 و 102 آمده كه آن لباس را عمر براى برادر مادريش كه مشرك بوده و در مكه زندگى مىكرد فرستاد و همچنين روايت در مسند احمد ج 3 ص 142 و 148 و 157 و 337 و 347 نقل شده است . در صفحه 337 و 347 آمده : حضرت رسول صلى الله عليه ( وآله ) وسلم به عمر فرمود : من نمىگويم آنرا بپوش ولى آنرا به ايران بفرست تا پول خوبى بدست آورى . يكى از آن حله ها را حضرت براى نجاشى ( پادشاه حبشه ) بعنوان هديه فرستاد كه بخاطر همان لباس نجاشى با مسلمانانى كه به آنجا پناهنده مىشدند ، با محبت و دوستى رفتار مىنمود .

122