هم در تقرير قصهء قاضى وصوفى < شعر > ( ( 1534 ) ) گفت قاضى ثبت العرش اى پسر تا بر او نقشى كنيم از خير وشر ( ( 1535 ) ) كو زننده ؟ كو محل انتقام ؟
كاين خيالى گشته است اندر سقام ( ( 1536 ) ) شرع بهر زندگان واغنياست شرع بر اصحاب گورستان كجاست ؟
( ( 1537 ) ) آن گروهى كز فقيرى بىبرند صد جهت زان مردگان فانىترند ( ( 1538 ) ) مرده از يك روست فانى در گزند صوفيان از صد جهت فانى شدند ( ( 1539 ) ) مرگ يك قتل است واين سيصد هزار هر يكى را خون بهاى بىشمار ( ( 1540 ) ) گر چه كشت اين قوم را حق بارها ريخت بهر خون بها انبارها ( ( 1541 ) ) همچو جرجيساند هر يك در سرار كشته گشته زنده گشته چند بار ( ( 1542 ) ) كشته از ذوق ستان دادگر مىبزارد كه بزن زخمى دگر ( ( 1543 ) ) والله از عشق وجود جان پرست كشته بر قتل دوم عاشقتر است ( ( 1544 ) ) گفت قاضى من قضادار حىام حاكم اصحاب گورستان كىام ( ( 1545 ) ) اين به صورت گر نه در گور است پست گورها در دودمانش آمده است ( ( 1546 ) ) بس بديدى مرده اندر گور تو گور را در مرده بين اى كور تو ( ( 1547 ) ) گر ز گورى بر تو خشتى اوفتاد عاقلان از گور كى خواهند داد ؟
( ( 1548 ) ) گرد خشم وكينهء مرده مگرد هين مكن با نقش گرمابه نبرد ( ( 1549 ) ) شكر كن كه زنده‌اى بر تو نزد كان كه زنده رد كند حق كرد رد ( ( 1550 ) ) خشم احيا خشم حق وزخم اوست كه به حق زنده است آن پاكيزه پوست ( ( 1551 ) ) حق بكشت او را ودر پاچه اش دميد زود قصّابانه جلد از وى كشيد ( ( 1552 ) ) نفع در وى باقى آمد تا مآب نفع حق نبود چو نفخهء آن قصاب ( ( 1553 ) ) فرق بسيار است بين النفختين اين همه زين است وباقى جمله شين ( ( 1554 ) ) اين حيات از وى بريد وشد مضر وان حيات از نفع حق شد مستمر ( ( 1555 ) ) اين دم آن دم نيست كايد آن به شرح هين بر آ زين قعر چَه بالاى صرح < / شعر >

542