ديگرى مىروند .
< شعر > ور جوابى نيست مىبندد ستيز بر همان دم تا به روز رستخيز كه مهان ما بدانند اين جواب گر چه از ما شد نهان وجه صواب < / شعر > 182 - چنين است كار مكتبهاى بشرى : مقدارى محدودى از روشنايى مخلوط با مقدار ديگر از تاريكىها . روشنايىها را خود ما مىفهميم ، تاريكىها را بزرگانمان < شعر > ما رميت اذ رميت فتنه اى صد هزاران خرمن اندر حفنه اى آفتابى در يكى ذره نهان ناگهان آن ذره بگشايد دهان ذره ذره گردد افلاك وزمين پيش آن خورشيد چون جست از كمين < / شعر > 183 - نيرويى در ذرهء ناچيزى از همين عناصر جهان طبيعت وجود دارد كه رها مىشود وجهان را منفجر مىكند .
( دفتر ششم ) < شعر > ذره نبود جز ز چيزى منجسم ذره نبود شارق لا ينقسم گفتن ذره مرادم دان خفى محرم دريا نه‌اى اين دم كفى < / شعر > 184 - در مقابل اجزاى لا يتجزاى جسمانى ذرات نورانى هم وجود دارد .
< شعر > در چنين راه بيابان مخوف اى قلاووز خرد با صد كسوف خاك در چشم قلاووزان زنى كاروان را گم ره وهالك كنى < / شعر > 185 - اى عشاق ناخود آگاه عقل جزئى ، خاك در چشم رهبران انسان شناس وانسان دوست نپاشيد ، بگذاريد كاروان بشريت بر رهبرى پيشتازان راه خود را به سوى كمال ادامه بدهد .
< شعر > دست ديگر باختن فرمود مير او چنان لرزان كه عور از زمهرير باخت دست ديگر وشه مات شد وقت شه شه گفتن وميقات شد برجهيد آن دلقك ودر كنج رفت شش نمد بر خود فكند از بيم تفت زير بالشها وزير شش نمد خفت پنهان تا ز خشم شه رهد < / شعر >

54