< فهرس الموضوعات > آيه < / فهرس الموضوعات > < فهرس الموضوعات > انسانى وجود دارد كه جبر پر و بال اوست براى پرواز در گذرگاه ابديت و انسان ديگرى وجود دارد كه جبر زندان و كنده و زنجيرى به دست و پاى او است .
< / فهرس الموضوعات > آيه « فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْه اَللَّيْلُ رَءا كَوْكَباً قالَ هذا رَبِّي فَلَمَّا أَفَلَ قالَ لا أُحِبُّ اَلآفِلِينَ 6 : 76 » [1] ( وقتى كه شب براى ابراهيم تاريك گشت ، ستاره را ديد ، گفت : اين پروردگار من است ، موقعى كه ستاره غروب كرد ، گفت : من غروب كنندگان را دوست نمىدارم ) « إِذا تُتْلى عَلَيْه آياتُنا قالَ أَساطِيرُ اَلأَوَّلِينَ . سَنَسِمُه عَلَى اَلْخُرْطُومِ 68 : 15 - 16 . » [2] ( وقتى كه آيات ما به آن تبهكار خوانده مىشود ، مىگويد : اينها افسانه هاى گذشتگان است . پليديهاى او را روى بينى به عنوان نشانه نصب خواهيم كرد . ) < شعر > ( ( 1441 ) ) زين حوالت رغبت افزا در سجود كاهلى وجبر مفرست وخمود ( ( 1442 ) ) جبر باشد پرّ وبال كاملان جبر هم زندان وبند كاهلان ( ( 1443 ) ) همچو آب نيل دان اين جبر را آب مؤمن را وخون مر گبر را ( ( 1444 ) ) بال بازان را سوى سلطان برد بال زاغان را به گورستان برد < / شعر > انسانى وجود دارد كه جبر پر وبال اوست براى پرواز در گذرگاه ابديت وانسان ديگرى وجود دارد كه جبر زندان وكنده وزنجيرى به دست وپاى او است .
اگر در بارهء روش جلال الدين در مسئلهء جبر واختيار با ديدهء انصاف وبىغرضى بنگريم ، چاره‌اى جز اين نداريم كه بگوييم :

[1] سوره الانعام ، آيهء 76 . .
[2] سوره القلم ، آيهء 15 و 16 . .

495