نام کتاب : تفسير ونقد وتحليل مثنوى جلال الدين محمد مولوى نویسنده : محمد تقي جعفري جلد : 13 صفحه : 478
< شعر > ( ( 1314 ) ) چون نظر در فعل وآثارش كنى گر چه پنهان است اظهارش كنى ( ( 1315 ) ) قوّتى كان در درونش مضمر است چون به فعل آيد عيان ومظهر است ( ( 1316 ) ) چون به آثار اين همه پيدا شده است چون نشد ظاهر به آثار ايزد است ( ( 1317 ) ) اين سببها واثرها مغز وپوست چون بجويى جملگى آثار اوست ( ( 1318 ) ) دوست گيرى چيزها را از اثر پس چرا ز آثار بخشى بىخبر ( ( 1319 ) ) از خيالى دوست گيرى خلق را چون نگيرى شاه غرب وشرق را ( ( 1320 ) ) اين سخن پايان ندارد اى قباد حرص ما را اندر اين پايان مباد < / شعر > آيه « فَأَوْحَيْنا إِلى مُوسى أَنِ اِضْرِبْ بِعَصاكَ اَلْبَحْرَ فَانْفَلَقَ 26 : 63 . » ( 1 ) ( پس به موسى وحى كرديم كه عصايى را كه به دست دارى ، به دريا بزن ، [ موسى عصا را به دريا زد ] ودريا از هم شكافت ) . « قالَ عِيسَى اِبْنُ مَرْيَمَ اَللَّهُمَّ رَبَّنا أَنْزِلْ عَلَيْنا مائِدَةً مِنَ اَلسَّماءِ 5 : 114 . . . » ( 2 ) ( عيسى بن مريم عرض كرد : خداوندا ، اى پروردگار ما ، سفرهاى از آسمان براى ما بفرست ) . « وهُزِّي إِلَيْكِ بِجِذْعِ اَلنَّخْلَةِ تُساقِطْ عَلَيْكِ رُطَباً جَنِيًّا 19 : 25 . » ( 3 ) ( اى مريم ، شاخهء درخت را به سوى خود بلرزان ، خرماى تازه براى تو خواهد ريخت . )