إسم الكتاب : تفسير ونقد وتحليل مثنوى جلال الدين محمد مولوى ( عدد الصفحات : 636)

حكايت رنجورى كه طبيب در وى اميد صحت نديد ، گفت هر چه خواهى كن < شعر > ( ( 1293 ) ) آن يكى رنجور شد سوى طبيب گفت نبضم را فرو بين اى لبيب ( ( 1294 ) ) تا ز نبض آگه شوى از حال دل كه رگ دست است با دل متّصل ( ( 1295 ) ) چون كه دل غيب است خواهى زو مثال زان بجو كه با دلستش اتصال ( ( 1296 ) ) باد پنهان است از چشم اى امين در غبار وجنبش برگش ببين ( ( 1297 ) ) كز يمين است آن وزان يا از شمال جنبش برگت بگويد وصف حال ( ( 1298 ) ) مستى دل را نمىدانى كه كو وصف آن از نرگس خمار جو ( ( 1299 ) ) چون ز ذات حق بعيدى وصف ذات باز دانى از رسول ومعجزات ( ( 1300 ) ) معجزاتى وكراماتى خفى برزند بر دل ز پيران صفى ( ( 1301 ) ) كاندرونشان صد قيامت نقد هست كمترين آنكه شود همسايه مست ( ( 1302 ) ) پس جليس الله گشت آن نيك بخت كه به پهلوى سعيدى برد رخت ( ( 1303 ) ) معجزهء كان بر جمادى زد اثر يا عصا يا بحر يا شق القمر ( ( 1304 ) ) گر اثر بر جان زند بىواسطه متصل گردد به پنهان رابطه ( ( 1305 ) ) بر جمادات آن اثرها عاريه است آن پى روح خوش متواريه است ( ( 1306 ) ) تا از آن جامد اثر گيرد ضمير حبّذا نان بىهيولاى خمير ( ( 1307 ) ) حبذا خوان مسيحى بىكمى حبذا بىباغ ميوه مريمى ( ( 1308 ) ) برزند از جان كامل معجزات بر ضمير جان طالب چون حيات ( ( 1309 ) ) معجزه بحر است وناقص مرغ خاك مرغ خاكى رفت در يم شد هلاك مرغ آبى در وى ايمن از هلاك ماهيان را مرگ بىدرياست خاك ( ( 1310 ) ) عجز بخشش جان هر نامحرمى ليك قدرت بخش جان همدمى ( ( 1311 ) ) چون بيابى اين سعادت در ضمير پس ز ظاهر هر دم استدلال گير ( ( 1312 ) ) كه اثرها بر مشاعر ظاهر است وين اثرها از مؤثر مخبر است ( ( 1313 ) ) هست پنهان معنى هر دارويى همچو سحر وصنعت هر جادويى < / شعر >

477