سرنوشت كار ونتيجه دخالت مىورزد ، غالبا نتيجهء مطلوب خيلى بالاتر از خود كار واستعداد انسانى است . به اين معنى كه مردم معمولا مىخواهند با كار مختصر وملايم طبع خويش ، نتايجى را حاصل بدارند كه از حيث ارزش قابل معادله با آن كار مختصر وملايم طبع نمىباشد .
گاهى هم جهالت وخامى آدمى باعث مىشود كه از كار بزرگ با ارزشى كه انجام مىدهد ، باجبار عوامل گوناگون نتواند نتيجه واقعا معادل آن كار را بياورد . در بعضى ديگر از جوامع شرايط محيطى يا اجتماعى چنان است كه رابطهء واقعى ارزش كار ونتيجه بريده مىشود وتنها كارى صورت مىگيرد ونتيجه‌اى در اختيارش گذاشته مىشود .
بدين ترتيب هنوز با اين همه پيشرفت در علوم انسانى وفداكارىهاى بشر از اثبات معادلهء نتيجه وكارى كه صورت مىدهد ، ناتوان است . شايد بعضى از عوامل ياس وبد بينى گروه يادى از هشياران به اصلاحات عينى وواقعى شئون بشرى در سطوح اقتصادى اجتماعى همين مسئله كار ونتيجه باشد كه دقيقا تحت معادله برنيامده است .
تفسير ابيات گدايى به سوى خانه‌اى آمد واز صاحب خانه قدرى نان خشك يا نانتر تمنا كرد .
صاحب خانه : - خيلى نفهم وخيره‌اى مگر اين جا دكان نانوايى است ؟ گدا - حالا كه نان نيست ، قدرى پيه وريزهء بىارزشى از گوشت بده .
ص : - مگر اين جا دكان قصابى است ؟ گ : - حالا كه پيه وريزهء گوشت هم پيدا نمىشود ، يك مشت آرد بده .
ص : - اين جا آسياب نيست .
گدا فورا عقب رفت ودامنش را بالا كشيد ونشست واز ناچارى خواست كه

471