پست وساقطاند ، انسانهاى شير مرد از خضوع وتسليم مردم عار وننگ احساس مىكنند ، < شعر > آن كه بستد پيرهن را مىشتافت بوى پيراهان يوسف مىنيافت وآن كه صد فرسنگ زان سو بود او چون كه بد يعقوب مىبوييد بو < / شعر > 115 - بىخبران دور از حقيقت حقايق را ناخود آگاه با خود بهمراه مىبرند وديگران كه حقيقت جو وحقيقت شناسند ، از آن حقايق بهره مند مىگردند .
< شعر > زان غنا وزان غنى مردود شد كه ز قدرت صبرها بدرود شد < / شعر > 116 - قدرت ونيرومندى صبر وتحمل را نابود مىسازد وغالباً عدالت را پاى مال مىنمايد .
< شعر > نسبت اثبات با نفى از نخست گر بيانش مىكنى برگو درست نفى آن يك چيز واثباتش رواست چون جهت شد مختلف نسبت دو تاست < / شعر > 117 - تعدد جهت مىتواند اثبات ونفى را در يك موضوع جمع نمايد .
< شعر > مر رسن را نيست جرمى اى عنود چون تو را سوداى سر بالا نبود < / شعر > 118 - طنابى در فضاى هستى آويزان است كه پايينش سقوط وبالايش كمال است . با اين طناب چنانكه پائين رفت وسقوط كرد ، مىتوان به مرتفعترين قلهء كمال نيز صعود نمود .
< شعر > گفت مادر تا جهان بوده است اين كار افزايان بدند اندر زمين هين تو كار خويش كن اى ارجمند زود كايشان ريش خود بر مىكنند وقت تنگ ومىرود آب فراخ پيش از آن كز هجر گردى شاخ شاخ < / شعر > 119 - در هر دوره وجامعه‌اى گروهى هستند كه بالاى سر انسانهايى كه آب حيات مىآشامند سوت مىزنند ، اينان كارى جز مختل كردن اشتياق وكوشش انسانها به آشاميدن آب حيات انجام نمىدهند ، شما اى انسانها كه احتياج به آب حيات را در خويشتن درك نموده وجريان آن آب حيات بخش را در مقابل ديدگانتان مىبينيد ، به سوت زدن آن كار افزايان

40