نقطه‌اى كه در آن قرار مىگيرد ، جهش تكاملى نهايت پيدا مىكند ، با اين حال اگر انسان با اختيارى كه در خود سراغ دارد ، حساب خود را از اين جهش تكاملى كنار نگاه مىدارد ، تكامل هستى چه سودى به حال او خواهد داشت ؟ اگر انسان چنين گمان كند وبپذيرد كه در مسير حب ذات كه دارد تمام ذاتها وسيله ودر موقع مقتضى هيچ وپوچ است .
واگر چنين معتقد شود كه بايستى بهر حال وبهر تقدير است خود طبيعىاش را متورم بسازد ودر حالى كه در همان نقطهء خود طبيعى ايستاده است ، ساير انسانها وجهان هستى در حال جهش تكاملى مزبور بايستى سر تسليم بر او فرود بياورند واو با يك مىخواهم وبا يك انديشهء مناسب در يك دقيقه تكليف همهء آنها را تصفيه كند . چه سودى وثمرى از جهان در حال تكامل نصيبش خواهد گشت ؟ درست همين نكته است كه انسان هر اندازه كه روابط خود را به وسيلهء علم با جهان گسترش داده است ، به تحير وبلاتكليفى كلى وتسليتهاى بىاساس بيشتر مبتلا گشته است .
هويت وچگونگى جهان هستى از نظر توقف وتكامل خارجى از ذات آدمى است ، [ زيرا تبدل خاك وسنگ به طلا واورانيوم وساير عناصر گران بها چه تاثيرى در فيزيولوژى مغز آدمى وفعاليتهاى روانى او ايجاد خواهد كرد ] هرگز احتمال اين قضيه نمىرود كه در ساختمان فيزيولوژيكى وپسيكولوژيكى آدمى ، دخالت اورانيوم يا طلاى تكامل يافته اگر هم امكان پذير باشد ، انسان را از خود پرستى كشنده وسود جويى بنيان كن باز بدارد .
4 - حركت جهان هستى در هر حال كه فرض شود ، تحول تكاملى براى انسان در هر حال امكان پذير است .
بدون احتياج به دانستن آغاز وانجام جهان وهويت وحركت آن از ديدگاههاى فلسفى ، مىتوانيم بگوييم : انسان در همين جهان هستى كه ما جزئى از آن هستيم

364