< شعر > ( ( 842 ) ) مشترى شو تا بجنبد دست من لعل زايد معدن آب است من ( ( 843 ) ) مشترى گر چه كه سست وبارد است دعوت دين كن كه دعوت وارد است ( ( 844 ) ) باز پرّان كن حمام روح گير در ره دعوت طريق نوح گير ( ( 845 ) ) خدمتى مىكن براى كردگار با قبول وردّ خلقانت چه كار ( ( 810 ) ) اى به صورت ذره ، كيوان را ببين مور لنگى رو سليمان را ببين ( ( 811 ) ) تو نه‌اى اين جسم ، بل آن ديده اى وا رهى از جسم گر جان ديده اى ( ( 812 ) ) آدمى ديدست وباقى لحم وپوست هر چه چشمش ديده است آن خير اوست < / شعر > هر اندازه كه نيروى آگاهى وبينايى آدم فعاليت مىكند وهشيارى وبينايى را نصيب او مىكند به خير وصلاح اوست از آن موضوعات بسيار مهمى كه اغلب انسانها به اهميت آن پى نمىبرند ، موضوع آگاهى وهشيارى است .
حتى متفكران وفلاسفه هم كه در باره اين موضوع وخواص آن بحث مىكنند غالبا از نكته‌اى كه جلال الدين در مصرع دوم از بيت سوم ابيات مورد تحليل متذكر شده است ، غفلت مىورزند وآن اين است كه هر چه قوهء درك وفهم وبينايى آدمى چه بزرگ وچه كوچك وخواه سطحى وخواه عميق به كار بيافتند به صلاح او است .
چون هنوز ما در بارهء انسان مانند ساير موضوعات مادى كه حياتمان وابسته به آن است ، مانند آب واشعهء آفتاب به انديشه ومحاسبه ى نهايى نپرداخته‌ايم . صدها مسئله از قبيل نكتهء مزبور از قلم افتاده ويا اين كه مورد اهميت قرار نگرفته است . رسم اين است كه تا كنون اولًا آگاهى وهشيارى را از نظر هويت مطرح مىكنيم ، اختلاف آراء را در تعريف آن پديده نقل وبررسى نموده ، يكى از آنها را انتخاب

328