مىسازد ، لذا هر چه كه در آن قلمرو مىبينيد نقش خود شما است .
< شعر > اى مسيح خوش نفس چونى ز رنج كه نبود اندر جهان بىرنج گنج < / شعر > 69 - گنج خواهى در طلب رنجى ببر .
< شعر > گر تو را من گفتمى اين ماجرا آن دم از تو جان تو گشتى جدا چون سبب گفتن مرا مقدور نه ترك تو گفتن مرا ميسور نه مىشنيدم فحش وخر مىراندم ربّ يسّر زير لب مىخواندم < / شعر > 70 - فحش وناسزا وتمردهايى را كه فرد يا افراد جامعه به جهت ناتوانى از درك فلسفهء تعليم وتربيت وايده آلهاى اعلاى بشرى صورت مىدهند ، شما مربيان دل سوز را از كار باز ندارد . شما كه به حكم عقل ووجدان وبه دستور الهى دست به سازندگى انسان زده‌ايد ، راه خود را پيش بگيريد .
< شعر > هر ندايى كه تو را بالا كشد آن ندايى دان كه از بالا رسد < / شعر > 71 - هرگز باور نكنيد كه ندايى از مرحلهء پست برخيزد وشما را به مرحلهء كمال وعالىتر تحريك كند . براى تحريك بسوى بالا ندا وكششى از بالا لازم است .
< شعر > نفرت خفاشكان باشد دليل كه منم خورشيد تابان جليل < / شعر > 72 - قطعا موجودى در فضا به نام خورشيد جهان افروز وجود دارد ، ولى خفاشى هم وجود دارد كه هم خود خورشيد را وهم انسانها وجاندارانى كه آن را مىبينند ، منكر مىشود وابراز تنفر مىكند .
< شعر > همچو موشى هر طرف سوراخ كرد چون كه نورش راند از در گشت سرد < / شعر > 73 - در كاوشهاى علمى موقعى كه بيك روشنايى مىرسيد ، اگر آن روشنايى خلاف خواستهء شما باشد ، روى گردان نشويد ، در خواستهء خود تجديد نظر كنيد واز عشق به كاوش در تاريكىها دست برداريد .
< شعر > آتشى زد شب به كشت ديگران باد سوى كشت او كردش روان < / شعر > 74 - آتشى را كه براى شعله ور ساختن دودمان ديگران بر مىافروزيد ، بادهاى حساب شده در ما فوق وخارج از مجراى محاسبهء شما مىوزد وهمان آتش را

31