19 - حمله وگريز از روى ترس قابل مقايسه با تكاپو از روى عشق نيست .
< شعر > بر دل عاقل هزاران غم بود گر ز باغ دل خلالى كم شود < / شعر > 20 - خردمندانى كه انديشه ها وساير فعاليتهاى درونى آنان با محاسبه مىافتد ، با كوچكترين اخلال در يكى از واحدها وروابط آنها طوفان وشورشى در درون آنان به وجود مىآيد .
< شعر > هست هشيارى ز ياد ما مضى ماضى ومستقبلت پردهء خدا آتش اندر زن به هر دو تا به كى پر گره باشى از اين هر دو چو نى < / شعر > 21 - حقيقت هستى را با گذشته وحال وآينده قطعه قطعه كردن گره هايى بر وحدت يابى در جهان بينى روح به وجود مىآورد ونمىگذارد نى روح آدمى نواى خود را بنوازد .
< شعر > هر كه كارَد گردد انبارش تهى ليكش اندر مزرعه باشد بهى < / شعر > 22 - از استهلاك انرژى در كارى كه محصول خواهد داد بيمى به خود راه ندهيد زيرا آن محصول انرژى از دست رفته را جبران وگردونهء زندگى شما را مىاندازد .
< شعر > نيست چيره چون تو را چيره كند ؟
نور ندهد مر تو را تيره كند 23 - ذات نايافته از هستى بخش كى تواند كه شود هستى بخش خشك ابرى كه شود زآب تهى نايد از وى صفت آب دهى دير بايد تا كه سرّ آدمى آشكارا گردد از بيش وكمى < / شعر > 24 - حقيقت وسطوح شخصيت انسانى آن قدر متنوع وقابل انعطاف وخود دارى است كه كشف وآشكار شدن آن به مرور زمانهاى طولانى نيازمند است .
< شعر > او به قصد نيك خود جايى رسد گر چه جان پنداشت او آمد جسد < / شعر > 25 - نيت پاك انسانى نتيجهء نيك خواهد داد ، اگر چه در انتخاب وسيله به خطا برود ويا رهبر دروغين او را تحريك نموده باشد .

23