اى غوطه وران در غفلت مرگبار ، از اين گلشن نماها كه حقيقتى بدتر از گلخن دارند بگريزيد - < شعر > زينهار اى جاهلان زان گل شكر كه بسوزاند دهان را چون شرر چند گويم من تو را كاين انگبين زهر قتّال است زو دورى گزين < / شعر > بلى ، اى بىنوا ، گفتارم به مذاقت خيلى تلخ است واز اين تهديدهاى نجات بخش من خوابت مىگيرد اما نمىدانى كه - < شعر > زان حديث تلخ مىگويم تو را تا ز تلخىها فرو شويم تو را < / شعر > آقاى عزيز ، مگر نمىخواهى از زندگى خود برخوردار شوى ؟ يك زمان هم بيدار باش - < شعر > ندانم دل چرا در تاب دارى گه تا روز قيامت خواب دارى < / شعر > عطار < شعر > راهى بزن كه آهى بر ساز آن توان زد شعرى بخوان كه بر او رطلى گران توان زد < / شعر > حافظ برخيز و - راه وروشى برگزين وتفتيش وبررسى در فنا ونيستى نما وظواهر خود طبيعى پرور را رها كن .

159