إسم الكتاب : تفسير ونقد وتحليل مثنوى جلال الدين محمد مولوى ( عدد الصفحات : 848)

< فهرس الموضوعات > وداع كردن طوطى خواجه را و پريدن < / فهرس الموضوعات > < فهرس الموضوعات > بايستى از رويدادهاى جهان هستى درسها آموخت < / فهرس الموضوعات > وداع كردن طوطى خواجه را و پريدن < شعر > ( ( 1845 ) ) يك دو پندش داد طوطى بىنفاق بعد از آن گفتش سلام الفراق الوداع اى خواجه كردى مرحمت كردى آزادم ز قيد و مظلمت الوداع اى خواجه رفتم تا وطن هم شوى آزاد روزى همچو من ( ( 1846 ) ) خواجه گفتش فى امان الله برو مر مرا اكنون نمودى راه نو سوى هندوستان اصلى رو نهاد بعد شدت از فرج دل گشته شاه ( ( 1847 ) ) خواجه با خود گفت كاين پند من است راه او گيرم كه اين ره روشن است ( ( 1848 ) ) جان من كمتر ز طوطى كى بود ؟
جان چنين بايد كه نيكو پى برد ( ( 1847 ) ) خواجه با خود گفت كاين پند من است راه او گيرم كه اين ره روشن است < / شعر > بايستى از رويدادهاى جهان هستى درسها آموخت براى انسان هشيار و بيدار همين جهان هستى در رويدادهاى خود آموزشگاه ها ايجاد مىكند ، امير المؤمنين عليه السلام در مقدمات وصيت به فرزند عزيزش امام حسن مجتبى عليه السلام مىفرمايد :
( اى فرزند ، من اقدام به وصيت مىكنم ، پيش از آن كه قلب تو سخت شود ، و مغز تو را نمودهاى ناچيز مشغول بدارد . تا بتوانى با تمام جديت در امور زندگانى وارد گشته از امور تجربه شده كه اهل تجربه و آزمايش آنها را تصفيه نموده‌اند ، بهره مند گردى ) .
پس بنگريم به مردم تجربه ديده ، و در رويدادهاى جهان از هر شكل كه باشد و در هر شرايط كه روى بدهد حقايق را بياموزيم ، نظير همين عبرت كه تاجر مورد

797