« البته گفتيم كه صحت اين حديث مورد تأمل است ، و اگر هم صحيح بوده باشد موكول به موارد مختلفى است كه اقتضاى مخفى ساختن دارد » .
بنا بر اين اگر راز خود را به كسى فاش كنى ، بايستى با آن راز وداع بگويى زيرا ممكن است آشكار گردد .
اگر راز از دو نفر تجاوز كند ، شايع خواهد گشت . هنگامى كه چند پرنده در يك دام اسير و گرفتار شوند با همديگر و به گوشهاى خود مخفيانه علاج كار را با كنايه و كلمات غلط انداز باز گو مىكنند . چنان كه پيامبر عظيم الشأن ما هنگام مشورت به طورى مشورت مىكرد كه هر ناكسى مطلع نمىگشت . گاهى با يك مثالى مقصود خويش را مىرسانيد . و شكل سؤال و جواب را طورى مطرح مىفرمود كه دشمن به هيچ وجه سر در نمىآورد .

482