تلبيس انديشيدن وزير با نصارى و مكر او < شعر > ( ( 344 ) ) گفت اى شه گوش و دستم را ببر بينىام بشكاف و لب از حكم مرّ ( 1 ) ( ( 345 ) ) بعد از آن در زير دار آور مرا تا بخواهد يك شفاعت گر مرا ( ( 346 ) ) بر منادى گاه كن اين كار تو بر سر راهى كه باشد چار سو ( ( 347 ) ) آن گهم از خود بران تا شهر دور تا در اندازم بر ايشان صد فتور ( 2 ) چون شوند آن قوم از من دين پذير كار ايشان سر بسر شوريده گير در ميانشان فتنه و شور افكنم كاهنان خيره شوند اندر فنم ( 3 ) آن چه خواهم كرد با نصرانيان آن نمىآيد كنون اندر بيان چون شمارندم امين و راز دان دام ديگرگون نهم در پيششان وز حيل بفريبم ايشان را همه و اندر ايشان افكنم صد دمدمه تا به دست خويش خون خويشتن بر زمين ريزند كوته شد سخن ( ( 348 ) ) پس بگويم من پسر نصرانىام اى خدا اى راز دان مىدانىام ( ( 349 ) ) شاه واقف گشت از ايمان من وز تعصب كرد قصد جان من ( ( 350 ) ) خواستم تا دين ز شه پنهان كنم آن چه دين اوست آن ظاهر كنم ( ( 351 ) ) شاه بويى برد از اسرار من متهم شد پيش شه گفتار من ( ( 352 ) ) گفت گفت تو چو در نان سوزن است از دل من تا دل تو روزن است ( ( 353 ) ) من از آن روزن بديدم حال تو حال ديدم كى نيوشم قال تو ( 4 ) ( ( 354 ) ) گر نبودى جان عيسى چاره ام او جهودانه بكردى پاره ام ( ( 355 ) ) بهر عيسى جان سپارم سر دهم صد هزاران منتش بر جان نهم < / شعر >

( 1 ) مر تلخ . . ( 2 ) فتور سستى . . ( 3 ) كاهن شخصى كه با سحر و جادو فعاليتهاى خلاف عادى كارهايى انجام مىدهد كه از نظر معمولى يا با جريان طبيعى در ظاهر مخالف است . . ( 4 ) نيوشيدن شنيدن . .

173