< شعر > گر دم فرو خواهد شدن زين راز نتوان زد دمى خاموش كن خاموش كن تا بر نجوشد عالمى < / شعر > فتحفظ فقد وعظك الله بغيرك ، سأنظر من أين أتى على من أتى عليه .
پس خود را نگاه دار ، كه حضرت پروردگار ترا نصيحت كرد در آن حالت كه ملايكه زبان به عيب آدم گشودند ، و مفاخرت به هنر خويش نمودند . لا جرم [ 17 - پ ] حق تعالى در منع ايشان گفت كه : « إِنِّي أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُونَ » . [42] تا تو در حضرت الهى و خلفاى پادشاهى أدب نگاه دارى ، و به ديدن عيب خود چنان مشغول باشى كه عيب ديگرى در نظر نيارى . و نظر كن كه هر كه هلاك شد از كدام راهگذر هلاك شد . لا جرم ، بيت :
< شعر > تا چند بزرگ بر كشيدن خود را وز جملهء خلق برگزيدن خود را از مردمك ديده ببايد آموخت ديدن همه كس را و نديدن خود را < / شعر > شيخ شرف الدين داود قيصرى - قدّس الله سرّه - در اين معنى مىفرمايد ، شعر :
< شعر > تعلم من العينين ان كنت عاقلا شهود جمال الغير عند التّواصل و لا تك كالطَّاوس تعشق نفسه فيبقى ملوما عند كل الكوامل < / شعر > مرا نيز در حجلهء دماغ چنين عروسى پر زر و زيور است ، و در باغ طبع همچنين طاووسى جلوه گر ، و آن اين است ، بيت :
< شعر > اگر حيات ابد را طلب كنى چون خضر قبول كن نفس اهل دل كه جان دارد تو نيستى بگزين و فنا شو از هستى كه هر كه گشت فنا ، عمر جاودان دارد چو آفتاب كمال كسى شود ظاهر كه فضل خويشتن از مردمان نهان دارد چو در مقابله مه با كمال خود نازد پسند خويشتن او را بسى زيان دارد و گر به وقت قران چون قرين عجز آيد ببين چه پايه كمال از پى قران دارد ز ديد خويش بپرهيز و فضل خلق ببين اگر دلت طمع فيض بيكران دارد ببين كه مردم ديده چو خويشتن كم ديد درون ديدهء اهل نظر مكان دارد < / شعر > فان الملائكة لم تقف مع ما تعطيه نشأة هذه الخليفة ، و لا وقفت ما تقتضيه حضرت الحق من العبادة الذاتيّة ، ) * يعنى : سبب وقوع ملايكه در اين توبيخ آنست كه ايشان ثبات نورزيدند ، و وقوف ننمودند بدانچه اعطاى آن مىكرد نشأت اين خليفه از تهليل و تسبيح و كمالى كه لايق روحانيّت اوست ، بلكه تعدى مىنمودند ، و استمداد نكردند از آن خليفه كه

[42] س 2 ى 30 .

74