صفوتك و خلفاؤك مغلوبين مقهورين مبتزّين ، يرون حكمك مبدّلا ، و كتابك منبوذا ، و فرائضك محرّفة عن جهات أشراعك ، و سنن نبيّك متروكة ، اللَّهمّ العن أعداءهم من الأوّلين و الآخرين ، و من رضى بفعالهم و أشياعهم و أتباعهم . [1] يعنى خداوندا ! اين مقام كه امامت نماز جمعه و عيدين است مخصوص خليفه ها و برگزيدگان توست ، و اين مقام را كه جاى امينان توست در درجهء بلندى كه مخصوص ايشان ساخته ، ديگران به خلاف حق غصب كردند تا آن كه به سبب غصب اين منصب جليل القدر عظيم خطر ، خلفاء تو مغلوب و مقهور شدند ، و حق ايشان مغصوب شد ، و بدين جهت احكام شريعت تبديل يافت ، و كتاب تو دور افتاد ، و فرايض تو محرّف شد ، و سنتهاى پيغمبر تو متروك شد .
خداوندا ! لعنت كن دشمنان خلفاى تو را كه غصب حق ايشان كردند ، از اولين كه [ افراد ] سه گانه‌اند و اتباع ايشان از بنى اميه و بنى العباس ، و از آخرين كه پيروى ايشان كرده‌اند ؛ و همچنين لعنت كن بر كسانى كه پيروى اين غاصبان بكنند ، و اقتدا به نماز ايشان بكنند ، و همچنين لعنت كن بر كسانى كه راضى به افعال اين جماعت باشند ، چه جاى كسانى كه ممد و معاون ايشان باشند .
پس اى مؤمن طالب حق ! تأمّل در كلام خجسته فرجام اين امام معصوم بكن كه چگونه اولا حكم فرموده كه امامت نماز جمعه و عيدين مخصوص خليفهء خداى تعالى است ، و هر كه سواى ايشان متصدّى آن شود ، غاصب منصوب ايشان است ؛ و چون فرموده است كه به سبب غضب اين منصب جليل القدر ، احكام الهى تبديل يافت و كتاب او دور افتاد و شريعت او محرّف شد و چگونه لعنت كرده بر غاصبان منصب مزبور از اولين و آخرين ، و بر آن جماعتى كه بر ايشان اقتدا نمايند ، و همچنين لعنت كرده بر جماعتى كه راضى به افعال اين غاصبان بوده باشند ، چه جاى آن كه به ايشان اقتدا كنند و اعانت ايشان نمايند .
پس اى مؤمن طالب حق ! بر خود رحم كن و خود را مستحقّ لعن خدا و رسول و ائمه معصومين نساز ، و فريضه ظهر بى دغدغهء مجزى را به فعل آر . من آن چه شرط بلاغ است با تو مىگويم « و من انذر فقد اعذر » هذا . انتهى كلامه .
اقول : بدان كه مصنّف رساله بر غفلتى كه از هواى نفس ناشى شده ، گفتگوهاى ناخوش كرده و صلحا و اتقيا و فقهاى شيعه را كه از جمله ايشان والد او است ، سبّ و لعن كرده ؛ زيرا كه

[1] مصباح المتهجد ، ص 371

672