إسم الكتاب : دوازده رسالهء فقهى دربارهء نماز جمعه از روزگار صفوى ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 776)

ثابت نشود كه امام متّصف به شرايط امامت است ، هيچ كس را سعى به نماز او واجب ، بلكه جايز نباشد . پس [ به ] آيهء شريفه استدلال بر وجوب بر مأمومين نيز نتواند نمود . انتهى كلامه اقول : لا نسلَّم كه امر به مأمومين باشد و به امام نباشد ؛ بلكه خطاب هم شامل امام است و هم مأموم ؛ و بر تقدير تسليم كه شامل امام نباشد ، به حسب اطلاق ، خطاب خواهد بود به مأمومين كه سعى نمايند به نماز جمعه ، امام هر كه باشد و به هر صفت كه باشد ، الَّا من اخرجه الدليل كه آن امامى است كه بر صفت امام جماعت نباشد ؛ پس آيه دليل باشد بر وجوب نماز جمعه بر مأمومين .
< فهرس الموضوعات > قال المصنف ، البحث العاشر : آن كه مأمور به سعى است ، و سعى در لغت به معنى سرعت و شتاب در رفتار است ، < / فهرس الموضوعات > قال المصنف ، البحث العاشر : آن كه مأمور به سعى است ، و سعى در لغت به معنى سرعت و شتاب در رفتار است ، و به اجماع آن واجب نيست . پس امر آيه از براى ترغيب باشد نه وجوب ؛ فتدبّر ، انتهى كلامه .
اقول : لا نسلَّم كه سعى سرعت رفتار است [ و ] نزد دخول وقت و وقوع اذان واجب نباشد ؛ و اجماعى كه دعوى نموده اصلى ندارد . و بر تقدير تسليم ، اين اجماع قرينه است بر اين كه مراد از سعى طى مسافت است نه سرعت رفتار .
< فهرس الموضوعات > قال المصنف ، البحث الحادى عشر : آن كه در استدلال دور است و دور محال است ؛ < / فهرس الموضوعات > قال المصنف ، البحث الحادى عشر : آن كه در استدلال دور است و دور محال است ؛ پس استدلال باطل باشد . وجه لزوم دور آن است كه وجوب نماز موقوف بر وجوب سعى است و وجوب سعى موقوف به ندا است و ندا موقوف بر مشروعيت آن ، و مشروعيت آن موقوف بر وجوب نماز كه اگر نماز واجب باشد ، ندا از براى آن مشروع نخواهد بود . پس وجوب نماز به چندين واسطه موقوف بر وجوب خودش باشد ، و توقف شىء بر نفس محال است و هادم مبانى استدلال . انتهى كلامه .
اقول : مخفى نماند كه از استدلال آيه بر وجوب نماز جمعه دور لازم نمىآيد ، و كلام مصنّف مغلطه است ؛ زيرا كه از استدلال به آيه بر وجوب نماز جمعه ، لازم نمىآيد كه وجوب نماز جمعه موقوف بر وجوب سعى باشد تا مستلزم دور باشد ؛ بلكه لازم موقوف بودن وجوب نماز جمعه است بر خطاب فاسعوا ، و دلالت فاسعوا بر وجوب سعى و خطاب فاسعوا و دلالتش بر وجوب سعى موقوف بر ندا نيست . پس دور لازم نيايد و خللى در استدلال راه نيابد .
< فهرس الموضوعات > قال المصنف ، المبحث الثانى عشر : آن كه آيه كريمه صريح است ، < / فهرس الموضوعات > قال المصنف ، المبحث الثانى عشر : آن كه آيه كريمه صريح است ، و هيچ كس در آن سخن ندارد كه مراد از صلات ، صلات حضرت رسول است ؛ و به اتفاق كافّهء مسلمين نماز آن حضرت مشروط به امامت آن حضرت است ؛ و ديگرى را تقدّم بر او جايز نيست . و اجماع فرقهء ناجيه منعقد شده است كه امام معصوم در حكم

651