صفات مذكوره باشند و وجود پنجمين كه پيشنمازى اينها كند و از براى پيش نماز صفات چندى باشد كه مختص به آن صفات باشد به ايجاب ، به اين معنى كه اگر آن صفات نباشد امامت آن جايز نيست آن صفات اين است : ظاهرش ايمان باشد و ولد زنا نباشد . سه مرض كه جذام و برص و عيب حدود كه ثابت است از براى كسى كه اقامت حدود بر او شده است ، نداشته باشد . و مسايل نماز را داند و خطبه و قرآن درست خواندن و نماز واجب را در وقتش كردن ، نه مقدم و نه مؤخر به هيچ وجه و خطبه خواندن به كلام راست . پس هرگاه جمع شود اين هجده خصلت ، واجب است كه نماز جمعه گزارند به طريقى كه گفتيم و فرض جمعه نصف ظهر كسى است كه مسافر نباشد . و اين عبارت نيز صريح است در وجوب عينى .
و از ابو الصلاح در كافى [1] منقول است كه گفته : و لا ينعقد الجمعة إلَّا بإمام الملَّة أو منصوب من قبله أو من يتكامل له صفة إمام الجمعة عند تعذّر الأمرين ؛ يعنى منعقد نمىشود جماعت وقت تعذّر امام و نايب و گفته : و إذا تكاملت هذه الشروط انعقدت جمعة و انتقل فرض الظهر من أربع ركعات إلى ركعتين [ بعد الخطبة ] ؛ يعنى هرگاه شروطى كه ذكر شد تمام شود ، [ منعقد ] مىشود جمعه و منتقل مىشود فرض ظهر از چهار ركعت به دو ركعت [ بعد از خطبه ] . و گفته : و تعيّن فرض الحضور على كل رجل بالغ حرّ سليم مخلَّى السرب ، حاضر بينه و بينها فرسخان فما دونهما و يسقط فرضهما عمن عداه ، فإن حضرها تعيّن عليه فرض الدخول فيها [2] جمعة ، [3] يعنى متعيّن است وجوب حضور بر همه مرد بالغ سليم از امراض كه مخلى از سرب باشد ، يعنى ممنوع نباشد . حاضر باشد نه مسافر و ميان او و محل اقامت نماز جمعه زياده از دو فرسخ نباشد . و ساقط مىشود وجوب نماز جمعه از غير آنها كه مذكور باشد ؛ اما اگر حاضر شود متعين است بر او نماز جمعه گزاردن ؛ و كلام ابى الصلاح نيز صريح است در وجوب عينى .
و قاضى ابو الفتح كراجكى در كتاب تهذيب المسترشدين گفته - همچنان كه ثقات از او نقل كرده‌اند - : و إذا حضرت العدّة الَّتى يصحّ أن تنعقد بحضورها الجماعة يوم الجمعة و كان إمامهم مرضيّا متمكَّنا من إقامة الصلاة فى وقتها و إيراد الخطبة على وجهها و كانوا حاضرين آمنين ذكورا ، بالغين ، كاملى العقول ، أصحّا وجبت عليهم فريضة الجمعة و كان على الإمام أن يخطب بهم خطبتين و يصلَّى بهم بعدها

[1] در نسخه : كامل .
[2] در چاپى : المدخول فيها .
[3] الكافى ، ص 151

254