[ 255 ] م - اگر حج را به نيت خالص به جا نياورد و به رياء و غير آن باطل كند بايد سال ديگر عمره و حج را اعاده كند .
[ 256 ] م - اگر بعضى از اركان عمره يا حج را به نيت خالص نياورد و به رياء و غير آن باطل كند و نتواند آن را جبران كند پس در عمره حكم بطلان عمره را دارد و در حج حكم بطلان حج را ، ولى اگر محل جبران باقى است و جبران كرد عملش صحيح مىشود ، گر چه معصيت كار است .
[ 257 ] م - اگر به واسطهء ندانستن مسأله يا جهت ديگر به جاى نيت عمرهء تمتع ، حج تمتع را قصد كند پس اگر در نظرش آن است كه همين عمل را كه همه به جا مىآورند او هم به جا آورد و گمان كرده جزء اول از دو جزء حج ، اسمش : حج تمتع است ظاهرا عمل او صحيح است و عمرهء تمتع است ، و بهتر آن است كه نيت را تجديد كند .
[ 258 ] م - اگر به واسطهء ندانستن مسأله يا جهت ديگر گمان كند كه حج تمتع بر عمرهء تمتع مقدم است و نيت حج تمتع كند به عزم اين كه پس از احرام برود به عرفات و مشعر و حج به جا آورد و عمره را پس از آن به جا آورد احرام او باطل است ، ( 1 ) و بايد در ميقات تجديد احرام كند ، و اگر از ميقات گذشته است بايد در صورت امكان برگردد به ميقات و محرم شود ، و الا از همان جا محرم شود ، و اگر وارد حرم شده و ملتفت شد بايد در صورت امكان از حرم خارج شود و محرم شود ، و الا در همان جا محرم شود . ( 2 ) [ 259 ] م - دوّم - تلبيه ، يعنى لبيك گفتن ، و صورت آن بنا بر اصح آن است كه بگويد :
« لبّيك اللَّهمّ لبّيك لبّيك لا شريك لك لبّيك » .
و به اين مقدار اگر اكتفا كند محرم شده و احرامش صحيح است ، و احتياط مستحب ( 3 ) آن

134