سالم و آزاداند در حقيقت مساوى هجوم همهء انسانهاى آن جامعه مىباشد و بديهى است كه در اين فرض كسى كه تخلف از مسير پيشتازان مىنمايد ، از همهء اصول بنيادين و قوانين سازندهء جامعه منحرف مىگردد .
انتخابى كه آرمان اعلاى افلاطونى را براى مدتى محدود در بارهء حكومت تحقق بخشيد از جملهء نظريات مشهور افلاطون در فلسفه و علوم اجتماعى ، اين است كه اداره كنندگان جوامع حتما بايستى حكماء باشند . دلايل اساسى اين نظريه در گفتگوى سقراط با غلوگون به ترتيب زير منعكس است : « س - ما ميان فلاسفهء حقيقى و دجّالهاى فيلسوفنما فرق گذاشته‌ايم . روشن است كه گروه اول ( فلاسفهء حقيقى ) هستند كه بايد به حكومت و زمامدارى انتخاب شوند . اكنون مقدارى از امتيازات فلسفهء حقيقى را بيان مىكنيم : 1 - رغبت و تمايل شعله ور براى شناخت همهء موجودات حقيقى .
2 - عداوت و خصومت با دروغ و محبت راستين به صدق و راستى .
3 - پستشمردن لذات جسمانى .
4 - بىاعتنايى به مال و ثروت .
5 - علوّ ادراكات و آزادى انديشه .
6 - عدالت و اخلاق نرم .
7 - سرعت انتقال در خاطرات و قدرت و يادآورى محفوظات .
8 - فطرت منظَّم و قانونى .
وقتى كه سخن سقراط باينجا مىرسد ، اديمنتس چنين اعتراض مىكند : « با اين كه قدرت استدلال سقراط قابل انكار نيست ، ولى اكنون وضع ما چنين است كه جويندگان تخصصّى فلسفه دائما در اقليت و در حال بىنفعى بسر ميبرند ، [ اگر نگوئيم كه از نظر اجتماعى بكلَّى در حال سقوطند ] . سقراط پاسخ مىدهد كه اين مطلب اديمنتس صحيح است ، ولى در اين گونه وضعى كه ما در آن قرار گرفته‌ايم ، چه كسى را بايد سرزنش كرد اين سرزنش متوجه سياست و سياستمداران جامعه

330