پيامبر و كسانى كه ايمان آورده‌اند و خدا ولىّ مؤمنان است « [1] پس امامت مخصوص پيامبر گرديد و آن حضرت به امر خداوند عزّ اسمه بدان ترتيب كه خدا مقرّر فرموده بود گردنبند امامت را بر گردن علىّ عليه السّلام آويخت پس امامت در برگزيدگان ذرّيّهء او قرار گرفت ، همان كسانى كه خداوند علم و ايمان به آنان عطا فرموده بنا به فرمايش خود او عزّ و جلّ : « و آن كسانى كه دانش و ايمان داده شدند گويند به ايشان ( يعنى به كافران ) كه البتّه مدّت درنگ شما در دستورات خدا تا روز برانگيختن بود « [2] پس امامت تنها در ميان فرزندان علىّ است تا روز قيامت ، زيرا پيامبرى پس از محمّد صلَّى الله عليه و آله وجود ندارد ، پس از كجا اين نادانان [ امام ] اختيار مىكنند .
همانا امامت مرتبهء پيامبران و إرث اوصياء ( جانشينان ) است ، همانا امامت خلافت خدا و رسول خدا صلَّى الله عليه و آله است و مقام امير المؤمنين و ميراث حسن و حسين عليهم السّلام است ، همانا امامت سر رشتهء امور دين و نظام كارهاى مسلمانان و صلاح دنيا و عزّت مؤمنان است ، همانا امامت پايهء اسلام رشدكننده و رو به بارورى است و بلندترين و رساترين شاخهء درخت اسلام است [ تمام بودن و كامل شدن نماز و زكات و روزه و حجّ و جهاد و فراوان شدن غنيمت و صدقه ها و ] امضا و اجراى حدود و احكام و نگهدارى مرزها و

[1] آل عمران : 68 .
[2] الرّوم : 56 .

311