يك عمل خوبى انجام داده بود و بر من حق بود كه عمل نيك او را ضايع نكنم تا روز قيامت به حسابش برسم و ضمنا اين پاداش را به وى دادم كه در نامه عملش حتى يك ثواب نباشد تا روز قيامت بواسطه كفرش داخل جهنم شود . ولى از آن پادشاه مؤمن و عابد ماهى را منع كردم بواسطه اين بود كه او يك گناهى مرتكب شده بود ، خواستم با اين عمل اثر آن گناه را از نامه اعمالش محو كنم . تا روزى كه به ملاقات من مىآيد ، گناهى نداشته باشد تا داخل بهشت بشود .
143 - و عن أمير المؤمنين عليه السلام قال : سمعت رسول الله صلى الله عليه و آله يقول : قال الله تعالى : أنا الرحمن و هي الرحم ، شققت لها اسما من اسمي ، من وصلها و صلته ، و من قطعها ثبّته [1] .
و در همان كتاب از امير المؤمنين عليه السلام نقل شده كه فرمود : از رسول خدا صلى الله عليه و آله شنيدم كه فرمود : خداوند متعال فرموده : من خداوند بخشنده و مهربانم و براى بهشت نامى از نامهايم مشتق كردم . پس هر كس كه به بهشت برسد به من رسيده و هر كس رابطه خود را با بهشت قطع كند ، خودش را تباه ساخته است .
144 - قال : و قال النبيّ صلى الله عليه و آله : قال الله تعالى : يا عبادي ، كلَّكم ضالّ إلَّا من هديت ، فسلوني الهدى أهدكم . و كلَّكم فقير إلَّا من أغنيت ، فسلوني الرزق أرزقكم .
و كلَّكم مذنب إلَّا من عافيت ، فسلوني المغفرة اغفر لكم . و من علم أنّي ذو قدرة على المغفرة فاستغفرني غفرت له و لا ابالي .
و لو أن أوّلكم و آخركم و حيّكم و ميّتكم و رطبكم و يابسكم اجتمعوا على قلب أتقى عبد من عبادي لم يزيدوا في ملكي جناح بعوضة . و لو أنّ أوّلكم و آخركم

[1] في تفسير العسكريّ عليه السلام « قطعته » .

340