بقيهء بدن عريان و اندامى سالم و بدون نقص و عيب با صورتى نيكو آرميده بود ! و هنوز اثر خضاب بر ناخنهايش مشهود بود ! و رشته هاى نخ پوسيدهء كفن كه از هم گسسته شده بود و در اطراف جسد بر روى خاك ريخته بود ! اين خبر در شهر تهران بسرعت دهان به دهان گشت تا بالاخره به گوش خاقان مبرور رسيد يعنى فتحعلى شاه قاجار جدّ پدر شاه كنونى ناصر الدين شاه قاجار - كه خداوند ملك و دولتش را پيوسته پايدار و جاويد بدارد - تقريبا حدود سال 1238 هجرى اين واقعه اتّفاق افتاد ، فتحعلى شاه خود براى تحقيق موضوع شخصا در آنجا حضور پيدا كرد ، و پس از شور و صلاحديد با دولتمردان و افراد امين و مورد اعتماد كه دخول شخص سلطان به سردابه مذكور را موافق مصلحت دولت عليّه ندانستند ، گروهى از علماء و افراد سرشناس و متشخّص شهر را به داخل سرداب فرستاد ، با توجّه به كثرت بازديدكنندگان و اعلام صحّت موضوع از سوى تمامى آنان ، هيچ گونه شكَّى براى سلطان باقى نماند كه اين شايعه قطعا حقيقت دارد ، و چون به علم اليقين رسيده بود دستور داد آن حفره يا كانال منتهى به سرداب را بسته و ساختمان آرامگاه را ترميم ، و به بهترين وجه تزئين و آئينه كارى نمايند . و من خود بعضى از كسانى كه در آن واقعه حضور داشته و شاهد ماجرا بوده‌اند ملاقات كرده‌ام و نيز بزرگانى از بين اساتيد گذشته ما آن را حكايت كرده‌اند كه ايشان خود از بزرگان سروران دنيا و دين هستند .
مامقانى نيز اين واقعه را از قول عالم راست گفتار و مورد اعتماد سيد ابراهيم لواسانى طهرانى - قدّس سرّه - در تنقيح المقال نقل كرده است .
و سلام عليه يوم ولد و يوم يموت و يوم يبعث حيّا تأليفات پدر مؤلَّف - رحمه الله - : ابن نديم در كتاب فهرست خود گويد : من در پشت جزوه اى بخطَّ فرزند او محمّد بن عليّ ( ابو جعفر الصدوق ) خواندم كه مرقوم داشته بود : به فلان بن فلان ( نام او را ذكر كرده بود ) كتابهاى پدرم على بن الحسين كه عبارت از دويست كتاب است ، و نيز كتابهاى خودم را كه هشت كتاب است اجازهء نقل دادم - تا آخر - .
همان گونه كه از اين سخن بر مىآيد آثار آن بزرگوار بالغ بر دويست كتاب بوده است ، لكن در فهرستهاى تدوين شده جز اندكى ؟ ؟ ؟ آن را نام نبرده‌اند ، البته

9